Morgunblaðið styður auðlindaákvæðið í stjórnarskrá

  Í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins í dag kemur fram
fullur stuðningur blaðsins við þá ákvörðun ríkisstjórn-
arinnar að binda ákvæðið um þjóðareign auðlinda í
stjórnarskrá. Morgunblaðið er því fyllilega samkvæmt
sjálfu sér hvað þetta varðar, því það hefur margsinnis
talað fyrir því að fiskimiðin verði skilgreind sem þjóðar-
eign í stjórnarskrá.

  Í Reykjavíkurbréfinu segir. ,,Alþingi Íslendinga hefur
sett lög, þar sem því er lýst yfir að íslenzka þjóðin
öll eigi fiskimiðin í kringum landið. Í öðru lagi hafa
komið fram hugmyndir um að þetta ákvæði skuli ekki
aðeins vera í lögum heldur einnig í stjórnarskrá lýð-
veldisins. Og af hverju hafa þær hugmyndir komið
fram? Ekki síst til þess að útiloka þann möguleika,
að þjóðin verði svipt þessari eign sinni með einfaldri
lagabreytingu á Alþingi."

  Og ennfremur segir Morgunblaðið.

  ,, Sú staðreynd að hér eru á ferð hópar, ungir
sjálfstæðismenn, útgerðarmenninir sjálfir og ýmsir
landskunnir fræðimenn, sem vilja koma fiskimiðunum
endurgjaldslaust í hendur útgerðarmanna, sem einka-
eign þeirra undirstríkar þýðingu þess, að setja ákvæði
um sameign þjóðarinnar að náttúruauðlindum í stjórnar-
skrá. Í því felst að það er útilokað að breyta eignar-
haldi á auðlindunum með einfaldri lagabreytingu  á
Alþingi. Þess vegna er stjórnarskrárákvæðið svo
mikilvægt. Og þess vegna eiga allir stjórnmálaflokkar
að ná samstöðu um þetta mál á Alþingi."

   Svo mörg voru þau orð og ber heilshugar að taka
undir þau. Fróðlegt verður því að fylgjast með hvernig
hin sundraða stjórnarandstaða bregst við þegar málið
kemur til afgreiðslu á Alþingi.  Því alveg er ljóst, að
hér er um pólitískt stórmál að ræða, sem snerta
heildarhagsmuni íslenzkrar þjóðar þegar til framtíðar
er litið. Mun stjórnarandstaðan bregðast í þessu
stórmáli eða mun hún sýna þjóðhollustu og styðja
stjórnarskrárákvæðið um að auðlindir Íslands séu
ÞJÓÐAREIGN, en ekki fárra útvaldra? Við því fást
svör næstu daga......

Ríkisstjórnin leysti auðlindaákvæðið

    Ríkisstjórnarflokkarnir  hafa í dag borið gæfa til að jafna um 
ágreining sinn varðandi auðlindaákvæðið í stjórnarsáttmálanum,
enda kom ekkert annað til, eftir 12 ára farsælt stjórnarsamstarf.
En ríkisstjórnin gekk í raun lengra. Því nú verður fiskauðlindin
ein ekki bara  að þjóðareign skv. stjórnarskrá, heldur allar
auðlindir Íslands.

  Eftir þetta mikilvæga skref sem þarna hefur verið stígið verður
fróðlegt að heyra með hvaða rökum stjórnarandstaðan muni
vinna gegn þessu samkomulagi stjórnarflokkanna, um að setja
þjóðareign á auðlindum Íslands inn í stjórnarskrá.

   Stjórnarandstaðan er til alls vís þessa daganna. Mikil upplausn
er þar á bæ og engin veit hversu mörg flokksbrot komi fram í
nafni hennar á næstunni. Á móti blasir við sterk  og samhent
ríkisstjórn til 12 ára, sem kjósendur munu klárlega endurkjósa
að vori.

   

Það er borgarastríð í Írak !

     Og enn berast hömulegar fréttir frá Írak.  Um 90 manns
drepið í dag og yfir 160 manns slasað.  Að halda því fram
að ekki fari fram borgarastríð í Írak er gjörsamlega út í
hött.  Innrásin í Írak voru mistök frá upphafi til enda.
Þeir sem neita slíku eru annað hvort blindir eða mjög
veruleikafirrtir.

    Það voru sömuleiðis mjög alvarleg mistök að nafn
Íslands skuli hafa verið bendlað við þetta rugl-stríð.
Þótt undirritaður sé stuðningsmaður núverandi ríkis-
stjórnar og sé mjög and-vinstrisinnaður var hann frá
upphafi mjög andvígur þessu heimskulega stríði.
Nú hefur annar stjórnarflokkurinn viðurkennt að
stuðningur Íslands við Íraksstríðið hafi verið mistök
vegna rangra upplýsinga við upphaf þess.  Er það
vel. Hins vegar hefur Sjálfstæðisflokkurinn varið þetta
stríð í bak og fyrir.  Hef aldrei skilið þessa endalausu
þjónkun sjálfstæðismanna við bandariska utananríkis-
stefnu, jafnvel þótt  hún oftar en ekki  birtist  sem
argasta heimsvaldastefna. Hefur ekkert með íslenzka
hægrimennsku að gera.

    Gott að Ísland sé laust við bandariskan her í dag.
Vonandi að því fylgi sjálfstæðari utanríkisstefna þannig
að jafn hörmuleg mistök verði aldrei gerð eins og þegar
Ísland var bendlað við jafn fáránlegt stríð og sem nú
geysar í Írak.

Ríkissstjórnin leysir auðlindaákvæðið

    Að sjálfsögðu mun ríkisstjórnin og stjórnarflokkarnir
leysa auðlindaákvæðið í stjórnarsáttmála núverandi
ríkisstjórnar. Annað kemur ekki til greina. Formenn og
varaformenn stjórnarflokkanna funduðu m.a um þetta
mál í morgun og eru bjartsýnir á farsæla lausn.

   Mikilvægt er að ríkisstjórnin og flokkar hennar stilli
saman strengi nú í aðdraganda kosninga. Upplausnin
meðal stjórnarandstæðinga er meiriháttar þessa
daganna og stöðugt berast fréttir af nýjum og nýjum
framboðum meðal stjórnarandstæðinga. Ísland þarfnast
allt annað í dag en pólitíska upplausn og kreppu.

   Það er því þjóðarnauðsyn að núverandi ríkisstjórn haldi
velli í vor, og haldi áfram þeim miklu framförum og hagsæld
sem einkennt hefur hennar 12 ára stjórnarferil.

  Hin borgaralega ríkisstjórn mið/og hægriflokka er sú
pólitíska blanda sem virðist henta Íslendingum best.

Framsókn - Hið þjóðlega miðjuafl.

    Óhætt er að segja að á nýloknu flokksþingi  Fram-
sóknarflokksins hafi flokkurinn nú loks færst nær
uppruna sínum en nokkru sinni áður, og markað sig
sem eina  þjóðlega umbótaaflið á miðju íslenzkra
stjórnmála.

   Hinn nýji formaður Framsóknarflokksins, Jón Sigurðsson,
á  stærstan  þátt í þeirri viðleitni, að skerpa á hugmyndar-
fræðilegri ímynd Framsóknarstefnunar sem þjóðlegrar félags-
hyggju án tengsla við sósíaliskar hugmyndir annars vegar,
og þjóðlegrar frjálslyndisstefnu hins vegar,  þar sem þjóðræknis-
stefna og þjóðhyggja slær grunntóninn.

   Framsóknarflokkurinn hefur verið sakaður um óljósa ímynd
og óskilgreint hugsjónahlutverk í íslenzkum stjórnmálum.  Þær
ásakanir hafa oft átt við rök að styðjast, ekki síst með viðleitni
fyrrverandi formanns að Evrópusambandsvæða Framsóknar-
flokkinn og gera lítið úr þeim þjóðlegu gildum sem Framsóknar-
stefnan var í upphafi byggð á.  Fyrir það hafa fjölmargir þjóðlega
sinnaðir kjósendur sagt skilið við flokkinn.   Nú virðist hins vegar
bregða við allt öðrum tóni, ESB-hyggja fyrrverandi formanns hefur
algjörlega verið hafnað, og nýr formaður, Jón Sigurðsson hefur
virkilega verið að koma á óvart með sterkri málafylgju þar sem
skírskotað er oft til uppruna Framsóknarstefnunar og þeirra gömlu
og sígildu hugsjónagilda sem hún stendur fyrir.

   Flokksþing Framsóknarmanna virðist hafa heppnast vel
og lagt góðan grunn til að  endurheimta sitt fyrra kjörfylgi.
Vikurnar framundan verða því spennandi.

Átökin í Kaupmannahöfn dæmigerð fyrir vinstri-róttæklinga

      Átökin í Kaupmannahöfn eru dæmigerð múgæsing vinstrisinnaðra
róttæklinga og annara stjórnleysingja til að valda upplausn  í
samfélaginu. Þarf að taka hart á svona skríl.

     Það eru ær og kýr róttækra vinstrisinna að skapa allskyns
tortryggni gagnvart ríkjandi borgaralegu samfélagi og vanvirða
allt sem telst til þjóðlegra gilda og viðhorfa.

    Vonandi tekst lögreglu í Kaupmannahöfn að kveða  þessi
skrílslæti niður í eitt skipti fyrir öll. Ekki bætir úr skák að
meðal þessara uppreisnarseggja eru atvinnumótmælendur
erlendis fra að stórum hluta.

Stjórnarsáttmálin skýr varðandi auðlindir sjávar

    Í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar  segir um ákvæði um auðlindir
í stjórnarskrá.

   ,, Ákvæði um að auðlindir sjávar séu sameign íslenzku þjóðarinnar
verði bundið í stjórnarskra".

     Getur þetta verið skýrara?

     Trúi ekki öðru en að formenn stjórnarflokkanna ræði þessi mál
strax eftir helgi og ákveði að láta Alþingi samþykkja þetta ákvæði
inn í stjórnarskrá fyrir þinglok.

      Um svona skýr ákvæði í stjórnarsáttmála  á alls ekki að þurfa
að deila, og allra síst að efna til titrings í hinu langa og farsæla
stjórnarsamsatrafi.
        

Ánægjuleg ESB-andstaða hjá Framsókn

       Það er afar  ánægjulegt að formaður Framsóknarflokksins skuli
hafa lýst því yfir á flokksþingi Framsóknarflokksins í dag að
aðild Íslands að Evrópusambandinu sé ekki á dagskrá a.m.k næstu 
árin. Þá eru skýr skilaboð hans varðandi krónuna sem okkar
framtíðarmynt.

      Hér kveður við nýjan tón samanborið við fyrrverandi formann
Halldór Ásgrímssonar.  Þá eru áherslur Jóns Sigurðssonar formanns
Framsóknarflokksins um að Framsóknarstefnan sé bæði í senn
þjóðleg félagshyggja og þjóðleg frjálslyndisstefna ekki síður
merkar. ÞJÓÐHYGGJUTÚLKUN hans s.l haust vakti verðskuldaða
athygli.

      Framsókn hefur eignast merkan flokksleiðtoga. Vonandi að
það skili sér í þeirri kosningabaráttu sem framundan er þannig
að  hin framsækna borgaralega ríkisstjórnin haldi velli í vor.

Evróvisjón misnotað í pólitískum tilgangi

   Skv. frétt í Mbl. í dag virðist Ísaelsmenn ætla sér að misnota
Evróvisjón  í póitískum tilgangi. Lagið ,,Push" framlag Ísraels
er sagt  pólitískt í meira lagi, og sett til höfuðs erkifjandanum
Mahmound Ahmadinejed, forseta Írans.


   Í taxtanum er m.a sagt skv Mbl.  ,, Brjálaðir leiðtogar fela sig
og reyna að blekkja okkur. Með djöfullegan vilja sinn til að skaða,
munu þeir ýta á takkann".

   Sem einn af áhorfendum á Evróvisjón mótmæli ég því harðlega
að stríðið milli öfgasinnaða Zionísta og ofstækisfullra múslima
komist þannig inn á vettvang Evróvision.  Hef raunar ALDREI skilið
þátttöku Ísraels í Evróvisjón.  Veit ekki betur en að að Ísrael sé
utan Evrópu, og hafi því EKKERT erindi á Evróvisjón okkar Evrópubúa
að gera.
           

Flokksþing Framsóknarflokksins

    Flokksþing Framsóknarflokksins verður haldið um komandi
helgi. Áhugavert verður að sjá hvernig þar til tekst, en
Framsóknarflokkurinn hefur átt mjög  á brattan að sækja
að undanförnu.   

    Drög að álytunum flokksins hafa verið birtar. Ánægjulegt
er að þar er ályktað um Íraksstríðið sem hefur verið flokknum
þungt í skauti. Þar er viðurkennt að stuðningur Íslands við
þetta stríð hafii verið mistök. Er óskandi að hinn stjórnarflokk-
urinn viðurkenni Íraksstríðið líka sem mistök og að ríkisstjórnin
ógildi formlega stuðning Íslands við þetta heimskulega stríð
Bandaríkjamanna.

   Þá er líka ánægjulegt að áhrifa hins fámenna hóps Evrópu-
sambandssinna innan flokksins gætir lítið í ályktunni um
Evrópumál. Trúlega gætir þar áhrifa hins nýja formanns,
Jóns Sigurðssonar, en hann virðist hafa allt aðra framtíðarsýn
á stöðu Íslands í samfélagi þjóðanna heldur en forveri hans
Halldór Ásgrímsson.  Klárlega fellur hin nýja ÞJÓÐHYGGJUTÚLKUN
Jóns mun nær rótum framsóknarstefnunar en sú mikla alþjóða-
hyggja sem Halldór stóð fyrir, sbr. í afstöðinni til aðildar Íslands
að Evrópusambandinu. Hin mikla alþjóðahyggja Halldórs flæmdi
margan stuðningsmanninn frá Framsókn, þ.m.t undirritaðan.

    Tilraun Jóns Sigurðssonar til að skerpa á hugmyndarfræðinni
og þar með ímynd flokksins sem ÞJÓÐLEGS MIÐJUFLOKKS er
mjög jákvæð tilraun í aðdraganda kosninga.  Er vonandi að
flokksþingið horfi til þess og geri enn betur í þeirri viðleitni.

   Framsóknarflokkurinn má vera stoltur af ríkisstjórnarþáttöku
sinni með Sjálfstæðisflokknum s.l 12 ár. Aldrei í Íslandssögunni
hafa orðið eins stórstígar framfarir í íslenzku samfélagi  og
þjóðarbúi og á þessu tímabili. Fyrir áframhaaldandi framfarir og
framsókn þjóðarinnar er því mikilvægt að ríkisstjórnin haldi velli
í komandi kosningum. Til þess verður elsti stjórnmálaflokkur
landsins að fá gott brautargengi í vor. Komandi flokksþing
Framsóknarflokksins gæti ráðið úrslitum um það.