Morgunblaðið hampar Vinstri grænum

     Í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins virðist gert ráð fyrir
að ríkisstjórnin falli og að við taki ríkisstjórn Sjálfstæðis-
flokks og Vinstri grænna.  Vert er að spyrja hvort þetta
sé orðin almenn skoðun meðal sjálfstæðismanna?

    Fyrir hvað standa Vinstri grænir? Það fer ekki á milli
mála að þeir standa fyrir meiriháttar þjóðfélagslegri 
stöðnun. Stefna og hugsjónir Vinnstri grænna liggja
algjörlega fyrir. Vinstri grænir fela ekki sínar sósíalísku
skoðanir, þetta er klárlega mjög  róttækur vinstrisinnaður
flokkur. Og slík pólitísk öfl ýst til vinstri álýtur Morgunblað-
ið  vel koma  til greina sem samstarfsaðili við Sjálfstæðis-
flokkinn.  Sem borgarasinnað blað hefði maður mátt ætla 
að Morgunblaðið skrifaði einmitt fyrir hinu gagnstæða.
Að það varaði kjósendur við uppgangi vinstrisinnaðra
öfgahópa í íslenzkum stjórnmálum, með því að hvetja þá
að kjósa áfram hin framfarasinnuð borgaralegu öfl sem
nú mynda ríkisstjórn á Íslandi. -  Nei, nú eru sósíalistarnir,
sem eru í raun algjör tímaskekkja í íslenzkum stjórnmálum,
allt í einu  orðrnir GÓÐUR VALKOSTUR  fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn eftir kosningar að mati  höfundar Reykjavíkur-
bréfs Morgunblaðsins.

    Hvað er að gerast hjá Morgunblaðinu? Eða er þetta
virkilega orðin  almenn skoðun  meðal sjálfstæðismanna
líka? Ef svo er, hvað er þá orðið af hinum borgaralegu
sjónarmiðum?  Að ekki sé talað um þau þjóðlegu!

Barbabrella Össurar

     Í fróðlegri fréttarskýringu Agnesar Bragadóttir í Mbl.
í dag afhjúpar hún svikamyllu stjórnarandstöðunar í
auðlindamálinu. Nú liggur endanlega  fyrir að það var
aldrei ætlun stjórnarandstöðunar að binda ákvæðið um
þjóðareign á auðlindum í stjórnarskrá.

    Agnes segir ,, Formaður Samfylkingarinnar, Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir, kann svila sínum, Össuri Skarphéðins-
syni, litlar þakkir fyrir þann einleik, sem hann hefur, í
nafni Samfylkingarinnar, leikið í auðlindaákvæðismálinu,
í fullkominni óþökk Samfylkingarmanna skv. mínum
heimildum.

   Fullyrt er að meginmarkmið Össurar hafi aldrei verið að
koma hugtakinu þjóðareign á auðlindinni inn í stjórnar-
skrá, heldur að reka fleyg í stjórnarsamstarf Framsóknar
og Sjálfstæðisflokks."

   Svo mörg voru þau orð. Barbabrella Össurar mistókst
gjörsamlega og sjórnarandstaðan var uppvís af meiri-
háttar póitískum loddaraleik.

   

Þorsteinn Pálsson eindreginn ESB-sinni

    Svo virðist að fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins
og fyrrverandi forsætis- og sjávarútvegsráðherra sé kominn
í hóp eindregnustu ESB-sinna. Þetta kom fram í ræðu hans
á Iðnþingi í dag. Evrópusamband er draumalandið og evran
draumagjaldmiðillinn að dómi Þorsteins. Svona afdráttarlaus
skilaboð vekja athygli, og spurning hvort Þorsteinn hyggist
gerast sérstakur  málsvari þess hóps innan Sjálfstæðisflokk-
sins sem vill að Ísland sæki um aðild að Evrópusambandinu
og taki upp evru.

   Yfirlýsing Þorsteins kemur örfáum dögum eftir að Björn
Bjarnason dóms-og kirkjumálaráðherra lýsti því yfir er hann
opinberaði Evrópuskýrsluna að það að taka ESB-aðild á
dagsskrá myndi kljúfa Sjálfstæðisflokkinn.

  Spurning hvort til tíðinda sé að draga innan Sjálfstæðis-
flokksins í Evrópumálum í kjölfar landsfundar nú á næstunni.
Munu ESB-sinnar innan flokksins með Þorstein Pálsson í
broddi fylkingar láta þar sverfa til stáls?

Stjórnarandstaðan og hluti Sjálfstæðisflokksins brugðust.

     Nú liggur ljóst fyrir að ákvæðið um þjóðareign á auðlindum
Íslands fer ekki inn í stjórnarskrá á þessu þingi. Til þes skorti
þingmeirihluta. Stjórnaranstaðan og hluti Sjálfstæðisflokksins
voru á móti ákvæðinu.

   Það var því ekkert annað í stöðunni en að fresta málinu. Mbl
skammast út í báða stjórnarflokkanna í dag að hafa ekki keyrt
málið í gegn. Í Reykjavíkurbréfi Mbl s.l sunnudag viðurkennir
hins vegar Mbl. það  að viss öfl innan Sjálfstæðisflokksins væru
mótfallin því að innleiða þjóðareign á auðlindum í stjórnarskrá.
Mbl áréttar svo  þetta enn í leiðara í dag. Sú andstaða leyndi
sér ekki meðal sumra þingmanna Sjálfstæðisflokksins.   Þess
vegna er það út í hött  hjá Mbl. að skammast út í Framsóknar-
flokkinn í þessu máli. Hann virðist einn flokka  heill í þessu máli.
Stjórnarandstaðan og hluti Sjálfstæðisflokksins skorti hins vegar
vilja að klára málið fyrir þinglok. Þingmeirihluti var EKKI fyrir
hendi í málinu. Það er niðurstaða þessa máls.  Og sú niðurstaða
er vond, eins og yfirskrift leiðara Mbl hljóðaði í morgun.

Frjálslyndir styðja vinstri öflin

   
     Er það virkilega ásetningur Frjálslyndra að mynda hér ríkis-
stjórn með sósíalistunum í Vinstri grænum og hinum alþjóða-
sinnuðum krötum komist þessir þrir flokkar í meirihlutaaðstöðu
í vor?  Ætla Frjálslyndir að hampa þannig vinstrisinnuðum
róttæklingum og alþjóðasinnuðum krötum með því að
mynda með þeim rauða-ríkisstjórn?

    Frjálslyndir virðast mjög sundurleitur  hópur ef að er gáð.
Tveir vinstrisinnaðir þingmenn hafa gengið  til liðs við Frjálslyndra
síðustu misseri, og segir það sína sögu. Á sama tíma þykjast
sumir Frjálslyndir höfða til þjóðlegra gilda og viðhorfa, sem er
auðvitað bull, því slíkt samrýmist aðdrei við það að vilja koma
vinstrisinnuðum stjórnmálaöflum til valda og áhrifa.

   Jú. ,,Kaffibandalagið"  svokallaða virðst sanna það að
Frjálslyndir styðji vinstriöflin í íslenzkum stjórnmálum.
Það liggur ljóst fyrir....
     

Í hvaða heimi er Steingrímur J ?

     Já þessari spurningu skaust upp í kollinn á mér horfandi á
formann Vinstri-græna í elhúsdagsumræðunum í  gærkvöldi.
Reyndi að umvefja sig einhverjum rómantiskum ljóma vitnandi
í þjóðskáld, fjallagrös og ég veit ekki hvað. Allir ættu helst að
hlaupa út um grundir og græna móa, gæða sér á fjallagrösum
og anda að sér hinu hreina lofti.  

   Það er orðin full ástæða til að hafa áhyggjur af uppgangi
vinstrisinnaðra öfgamanna eins og Vinstri-grænna. Öfganar
í stefnu og málflutningi þeirra er orðnar slíkar að tími er til
kominn að allir geri sér það ljóst að stöðnun og kreppa er
framundan í íslenzku samfélagi, ef slíkur öfgaflokkur kemst
í lykilaðstöðu í íslenzkum stjórnmálum að afloknum alþingis-
kosningum í vor.

  Íslendingar eru skynsöm þjóð og framfarasinnuð og munu
því hafna hinu sósíaliska afturhaldi þegar að kosningum 
kemur. Allt of míkið er í húfi til að afhenda afdönkuðum
sósíalistum og alþjóðasinnuðum vinstri-róttæklingum 
stjórn landsmála.  Slíkt kemur ekki til greina! Enda meiri-
háttar tímaskekkja!

Grundvallarspurning sem ESB-sinnar hafa aldrei svarað.

   Sem kunnugt er þá er íslenzkur sjávarútvegur undanþegin 
EES- samningnum. Það þýðir að  Íslendingar hafa fullt og
óskorað vald yfir 200 sm. fiskveðilögsögu sinni, en í henni
eru ein fengsælustu fiskimið heims.   

  Við inngöngu  Íslands í Evrópusambandið (ESB) yrði  Ísland
hluti af sameiginlegri sjávarútvegsstefnu ESB. Við það glötuðu
Íslendingar forræði sínu yfir fiskveiðilögsögunni að öllu eða að
verulegu leyti. Hins vegar er einni grundvallarspurningu enn
ósvarað hjá ESB-sinnum, sem telja raunar litla hættu á að
Ísland glati þessu mikilvæga forræði. Og hún er sú hvernig
þeir ætla að koma í veg fyrir að ríkisborgarar ESB-landa þ.á.m
útgerðaraðilar þeirra smeygi sig inn í fiskveiðilögsöguna bak-
dyramegin með því að eignast meirihluta í íslenzkum útgerðum
og þar með kvótarétt þeirra til veiða í íslenzkri fiskveiðisögu?

  Sem kunnugt er þá eru útlendingum óheimilt að eignast
mirihluta í íslenzkum útgerðafyrirtækjum.  Þetta er leyfilegt
vegna þess að sjávarútvegurinn er undanþegin EES-samning-
num. Við inngöngu Ísland í ESB yrði slíkt bann afnumið því
það stæðist ekki grundvallarreglur Rómarsáttmálans um frjálsar
fjárfestingar innan ESB. Með öðrum orðum. Ekkert væri þá til
fyrirstöðu að t.d Spánverjar, Portugalir, eða  Bretar færu að
eignast meirihluta í íslenzkum útgerðum, og þar með þau  
veiðiréttindi sem þær hafa í íslenzkri fiskveiðilögsögu. Þannig
væri ekkert sem bannaði þeim t.d að togarar þessara útgerða
sem að nafninu til væru íslenzkir, yrðu látnir sigla með aflan
beint t.d til Spánar eða Portugals, án viðkomu í íslenzkum
höfnum. Þannig færi allur sá  virðisauki  af slíkum  afla  að
verulegu leiti úr landi, auk þess sem skattekjur af hinu ódýra
vinnuafli erlendis við að vinna aflann þar skilaði sér ekki í
íslenzkt þjóðarbú. Þetta hefur verið nefnt kvótahopp milli landa,
sem m.a hefur rústað breskum sjávarútvegi. M.ö.o. Íslenzka 
fiskveiðilögsagan nánast galopnaðist fyrir erlendum ríkisborg-
urum ESB til jafns við þá íslenzku.

   Og þá er það grundvallarspurningin til Evrópusambandsinna.
Hvernig  ætla þeir að koma í veg  fyrir slíka  innrás útlendinga í
íslenzka fiskveiðilögsögu þegar þeir eru búnir að koma Íslandi
inn í ESB?

 Eða er þeim kannski fjandans  sama?

Vinstri grænir skila auðu í þjóðaröryggismálum

   Eftir þau stórmerku og ánægjulegu tímamót að bandariskur her hvarf
með allt sitt hafurtask frá Íslandi hafa íslenzk stjórnvöld brugðist við af
festu og ábyrgð, og unnð hratt að því að fylla það tómarúm sem skapaðist
í öryggis- og varnarmálum við brotthvarf bandariska hersins. Þýrlusveit
Landhelgisgæslunnar hefur verið stórefld, bygging nýs og öflugs  varðskips
er hafið,  stofnun og uppbygging greiningardeildar um ytra- og innra öryggi
ríkisins er í fullum gangi, samhæfing á sviði löggæslu stórefld,  viðræður við
okkar helstu nágranna- og bandalagsþjóðir í Nato  um samvinnu á sviði
öryggis- og varnarrmála á N-Atlantshaf lofa góðu, og svo mætti lengi telja.
Íslendingar munu því um ókomna tíð þurfa að koma að sínum öryggis-og
varnarmálum sjálfir og bera þar einir fulla ábyrgð eins og hver önnur sjálfstæð
og fullvalda þjóð. Aðildin að Atlantshafsbandalaginu hefur, er og verður þó  grunnfestan í öryggis- og varnarmálum Íslands. 

   Ætla mætti að um slík grundvallaratriði í þjóðaröryggismálum væri viðtæk
pólitísk sátt. Svo er þó alls ekki. Vinstri-grænir eru á móti öllu hvað varðar þessi mál, og virðast vilja Ísland eitt ríkja heims BERSKJALDAÐ og VARNAR-
LAUST.  Leitun er að slíkum stjórnmálaflokki í öðrum fullvalda og sjálfstæðum
ríkjum.  Ósvifni, vítavert ábyrgðarleysi og AND-ÞJÓÐLEG viðhorf Vinstri-grænna
virðist þannig engin takmörk sett þegar að þjóðaröryggismálum íslenskrar þjóðar
kemur. Það að stjórnmálaflokkur skuli SKILA AUÐU í jafn MIKILVÆGUM málaflokki
og þjóðaröryggismálum  sinnar eigin þjóðar er algjört einsdæmi. - 

    Flokkur sem þannig hagar sér á umsvifalaust að gera afturreka úr íslenzkum
stjórnmálum!.  Þingkosningarnar í vor eru þar kjörið tækifæri...

Tengsl VG við anarkista og vinstrisinnaða róttæklinga

    
     Hinn sósíaliski draugagangur innan svokallaðra Vinstri grænna (VG) er alltaf
að koma betur og betur í ljós. Það er því kominn tími til  að þeir sem lýst
hafa stuðningi við Vinstri græna í skoðanakönnunum  að undanförnu fari að
átta sig á hvaða flokkur eða ,,sella" er hér á ferð. Skoðum nánar.

    Vinstri-grænir eru t. d  megin kjarni SHA, svokallaðra Samtaka hernaðarand-
stæðinga, sem hafa það ,,göfuga" markmið, að gera Ísland eitt ríkja heims
BERSKJALDAÐ og VARNARLAUST, enda VG höfuðandstæðingar alls þess sem
flokkast undir þjóðaröryggi Íslendinga. Ein önnur sella sem  nær undantekningar-
laust eru flokksmenn Vinstri-grænna hafa með sér samtök er kallast Andspyrna.
Innan þess hóps  er bókasafn sem ber hið  merkilega heiti Anarkistabókasafn
Andspyrnu, sem m.a stendur fyrir svökölluðum kvikmyndasýningum á þriðju-
dögum nú í marsmánuði. Þar er á boðstólnum allskyns róttækt rugl og virkilega
í anda vinstrisinnaðra róttæklinga og anarkista, enda hverskyns upplausn og
ólga gegn ríkjandi þjóðskipulagi þeirra ær og kýr. Til undirstrikunar á því ætlar
þetta Andspyrnufólk sem nær allt er á mála hjá Vinstri grænum að bjóða
Andspyrnufólki upp á grænmetisrétti, en tekjunar af því eiga að renna m.a til
að greiða lögfræðikostnað danskra anarkista og annara vinstrisinnaðra róttæk-
linga og öfgahópa  sem stóðu fyrir einu mesta stríðsástandi og uppreisn á
síðari tímum við Ungdomshuset í Kaupmannahöfn  nú fyrir skömmu.

  Tengsl Vinstri grænna við allskyns öfgahópa til vinstri og jafnvel anarkista er
því augljós, enda löngu vitað. Því er mikilvægt að hinn almenni kjósandi átti sig á
fyrir hvað Vinstri-grænir raunverulega standa. Umhverfisvernd er bara yfir-
varp og blekking, enda hafa sósíalistar ætíð verið mestu umhverfssóðarnir þar
sem þeir hafa tekið völd. Hinn sósíaliski uppruni og forræðishyggja Vinstri grænna
auk and-þjóðlegra viðhorfa þeirra  er það sem uppi stendur í þeirra stefnu, 
markmiðum og athöfnum. 

Uppgangur vinstri-öfgamanna

   Skv. hverri skoðanakönnuninni á fætur annari virðist vinstri-öfgamenn
vera í stórsókn á Íslandi. Maður spyr sig. Hvað er að gerast? Því
sósíalismi í dag er meiriháttar pólitisk tímaskekkja, ekki síst ef hann
þar að auki blandast bókstafstrú í umhverfismálum.

   Já, Vinstri-grænir eru virkilega vinstri-öfgamenn, því með sínum
ofstopafullu viðhorfum hamla þér á móti öllu sem  viðkemur fram-
förum og hagsæld þjóðarinnar. Ef þeirra afturhaldspólitík hefði fengið
að ráða s.l 12 ár ríkti hér meiriháttar stöðnun og kreppuástand, eins
og var í fyrrum kommúnistaríkjum í A-Evrópu.

   Eins og alþjóð veit stóðu Vinstri-grænir t.d alfarið á móti sölu ríkisfyrir-
tækja. Það eitt hefði þýtt að ríkissjóður ALLRA LANDSMANNA hefði
orðið af HUNDRUÐUM MILJARÐA króna. Auk þess hefði ríkissjóður orðið
af TUGUM MILJARÐA króna ÁR HVERT í tekjuskatti af þessum sömu
fyrirtækjum.  Menn geta því velt fyrir sér stöðu ríkissjóðs í dag ef allir
þessir hundruði miljarða hefðu ekki komið  þar inn. Hvernig ætli t.d allt
velferðakerfið sem sósíalistarnir í Vinstri-grænum þýkjast svo bera mikið
fyrir brjósti væri á vegi statt ef hinar sósíalisku öfgar VG hefði ráðið för?


   Þá er vert að menn hugi að stöðu Íslands í efnahagsmálum í dag hefðu
hin sósíalísku höft og bönn Vinstri-grænna mátt ráða. Hin magnaða útrás
íslenzkra fyrirtækja sem hefur haft meiriháttar jákvæð áhrif á hið íslenzka
þjóðarbú, hefði aldrei komið til ef sósíalistarnir í Vinstri-grænum hefðu setið
við stjórnvölinn. Hið mikla FRELSI í viðskiptalífinu, lykilinn af framförum og
verðmætasköpun, hefði aldrei komið til. Já, á Íslandi væri virkilega stöðnun,
eymd og kreppa í skattpíndu íslenzku samfélagi ef hugmyndarfræði sósíalistana
í Vinstri-grænum hefðu stjórnað.

   En nú, einmitt vegna sterkrar stöðu ríkissjóðs og mikilla umsvifa í þjóð-
félaginu, sem núverandi ríkisstjórn hefur skapað,  geta hinir afdönkuðu 
sósíalistar í Vinstri-grænum komið fram fyrir alþjóð korteri fyrir kosningar og
boðið henni gull og grænum skógum. Það vill nenilega svo til að eftir 12 ára
farsælt ríkisstjórnarsamstarf núverandi stjórnarflokka er ríkissjóður nánast
skuldlaus.  

   Hræsni Vinstri-grænna í svokölluðum umhverfsimálum er svo kapituli út af
fyrir sig. Kárahnjúkavirkjun er þar gleggsta dæmið.

  Ábyrgðarleysi Vinstri-grænna í öryggis-og varnarmálum og vanvirða gegn
ÞJÓÐLEGUM gildum og viðhorfum gerir þá enn hættulegri. Það, að þeir skulu
vilja Ísland eitt ríkja í heimi berskjaldað og varnarlaust er þvílíkt ábyrgðarleysi
í þjóðaröryggismálum að slíkur  flokkur ætti helst ekki að mælast í skoðana-
könnunum hvað þá að fá hóp þingmanna kjörna á Alþingi Íslendinga. Slík er
hin öfgakennda alþjóðahyggja Vinstri-grænna, sem eru í raun  ekkert annað
en vinstrisinnaðir róttæklingar á kolvitlausum stað og tíma.

  Já, það er eðlilegt að menn hugsi þessa daganna og spyrji sig hvað sé
eiginlega að gerast í íslenzkum stjórnmálum? Samhliða uppgangi vinstri-
öfgamanna virðist sundrungin meðal stjórnarandstæðinga almennt aldrei meiri
en nú. Við slíkar kjöraðstæður hljóta ríkisstjórnarflokkarnir að sigra í vor.
Kjósendur taka enga áhættu þegar á hólminn kemur hvað varðar stjórnun
landsmála. Of mikið er þar í veði.!