Skörp pólitísk skil í Silfri Egils

    Í Silfri Egils í dag komu  fram skörp skil í íslenzkum
stjórnmálum. Annars vegar vinstri blokkin með Vinstri
græna og Samfylkingu, og hins vegar hin borgaralega
sinnaða blokk mið/og hægri flokka Framsóknar og Sjálf-
stæðisflokks.   Augljóst er því að  valið milli þessara
blokka stendur í þingkosningunum vor.

   Ánægjulegast var sú yfirlýsing Sivjar Friðleifsdóttir
heilbrigðisráðherra um að fái Framsóknarflokkurinn
ásættanlegt brautargengi í vor væri það skýr skilaboð
frá þjóðinni um óbreytta ríkisstjórn. Fyrir okkur sem 
viljum áframhaldandi hagvöxt,  framfarir og öflugt
velferðarkerfi er því mikilvægt að Framsóknarflokkurinn
fari að ná vopnum sínum, því annars er ríkisstjórnin
fallin, og við tekur vinstristjórn með hörmulegum 
afleiðingum.

   Í sama þætti Egils var afar athyglisvert viðtal við
Víglund Þorsteinsson þar sem hann varaði mjög við
því stóra stoppi sem stjórnarandstaðan boðar við
að virkja auðlindir okkar. Við blasir stöðnun, sem
síðar leiðir til samdráttar, atvinnuleysis og verð-
lækkun fasteigna. Sem sagt, kreppa, eymd og volæði
blasir við í íslenzku samfélagi ef STOPP-flokkarnir
komast til valda. Í raun er samdráttur þegar hafinn
sagði Víglundur.

   Því er mikilvægt að allt frjálslynt og borgarasinnað
fólk standi saman við að verja ríkisstjórnina falli.
Hið borgarasinnaða Morgunblað hefur algjörlega
brugðist í þeim efnum. Nú síðast í Reykjavíkurbréfinu
í dag þar sem Vinstri-grænum er meiriháttar hampað
og ríkisstjórnin sögð fallin.  Hvað Morgunblaðinu 
gengur til með slíkum undarlegum skrifum er með
öllu óskiljanlegt.

    Það eru því spennandi tímar framundan í íslenzkum
stjórnmálum enda hafa hin pólitísku skil  aldrei verið
skýrari en einmitt nú.