Vilja engil-saxar virkilega aftur kalt stríð ?

  
   Þessi spuning kemur oft upp þegar horft er á þróunina
í samskiptum Bandaríkjamanna og Breta annars vegar og
Rússa hins vegar á undanförnum misserum. Og fókusinn
beinist þá að hinum fyrrnefndu. Áform Bandaríkjamanna að
koma upp svokölluðu loftvarnaeldflaugakerfi í Póllandi og
Tékklandi, nánast við túngarð Rússa, hafa eðlilega reitt
Rússa til reiði, því þeir telja þetta ógna sínu öryggi.  Því
þörfin á slíku öflugu eldflaugakerfi við fótskör Rússa liggur
alls ekki í augum uppi. Í dag berast svo fréttir frá Tékklandi
þessi efnis að tveir þriðju af íbúum Tékklands séu orðnir
andvígir því að þetta bandariska loftvarnaeldflaugakerfi
verði sett upp þar í landi. Tékkar sjá einfaldlega alls  ekki
þörfina á slíkum vígbúnaði í túngarði sínum. Minnir mann
óneitanlega á tíðaranda kaldastríðsins forðum.

   Svokallaða Litvinenkos-mál hefur stórspillt öllum samskiptum
Breta og Rússa. Í því máli telja margir á meiginlandinu Breta
hafa farið offari sbr álit þýzkra stjórnvalda, þegar Bretar vísuðu
4 rússneskum diplómötum úr landi. Flest ríki Evrópusamband-
sins líta deiluna  vandamál Breta og Rússa og því ESB óvið-
komandi. Þá hafa deilur Rússa og Bandaríkjamanna vegna
Kosovo stigmagnast, og seinast í dag fyllyrti Condoleezza
Rice, utanríkisráðherra Bandaríkjanna að Kosovo yrði sjálfstætt
þrátt fyrir andstöðu Rússa. - Og svona má lengi telja um sam-
skpti Breta og Bandaríkjanna gagnvart Rússum upp á síðkastið.
Þetta hefur meðal annars leitt til ýmissa vandkvæða í samskiptum
Rússa og Nató á sviði öryggis-og varnarmála.

   Því er eðlilegt að spurt sé hvað Bretum og Bandaríkjamönnum
gangi til í samskiptum sínum við Rússa að undanförnu? Vilja
engil-saxar virkilega aftur kalt stríð?  Hljómgrunnur fyrir slíku
virðist hins vegar afar lítill á meginlandi Evrópu. Í þeim hópi
erum við Íslendingar ásamt frændþjóðum okkar á Norðurlöndum.
Áhugavert verður því að fylgjast með þessari þróun á næstunni....

Athugasemdir

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 20.7.2007 kl. 00:35]

Þetta eldflagavarnarkerfi sem bandaríkjamenn eru með í smíðum er ekki á sama skala og það sem Regan sá fyrir sér. Það er ætlað til þess að skjóta niður einfaldar langdrægar eldflaugar frá "útlagaþjóðum" og er ólíklegt til að takast að skjóta niður eina rússneska eldflaug. Í öllu falli ræður það ekki við mjög mörg skotmörk í einu (mig minnir að talan sé tíu). Það er margfalt ódýrara að smíða fleiri eldflaugar en að stækka kerfið þannig að ef Rússar hafa það mikla trú á því að það komi til með að virka, þá er eðlilegasta lausnin að fjölga langdrægum kjarnaflaugum. Viðbrögð Pútíns eru ekki í hlutfalli við öryggishagsmuni Rússa.

Litvinenko-málið er flóknara en svo að það sé hægt að fjalla um það í stuttu máli en ég er viss um að það hefði mátt leysa ef vilji væri fyrir hendi í Kreml.