Steingrímur þarf sjálfur að hverfa ! Og það strax!!!!

   ,,Icesave-málið hverfur ekki" segir  Steingrímur J Sigfússon
fjármálaráðherra á RÚV í gærkvöldi,  HINN  MIKLI  LEIÐTOGI
Vinstri grænna. Þetta segir Steingrímur  þegar  ESB  hefur nú
loks viðurkennt að engin ríkisábyrgð sé á Icesave. Samt hverfur
ekki Icesave, það er þarna, segir Steingrímur, eins og hann 
sakni þess mjög, myndi það hverfa. Er nú ekki kominn tími  til
að Steingrímur sjálfur láti sig hverfa? Og það fyrir fullt og allt úr
íslenzkum stjórnmálum? Því hin stórfeldu þjóðarsvik hans og Jó-
hönnu Sig. í þessu mesta fjárkúgunarmáli sögunar gagnvart ís-
lenzkri þjóð, liggja  nú  hrein  og klár  fyrir. -  Því hefðu launráð
þeirra  skötuhjúa  náð  fram  að ganga á s.l ári  í  Icesave sæti
þjóðin í skuldafangelsi, eymd og fátækt næstu 100 árin, vegna
skuldar, SEM ÞJÓÐIN BAR ALLS EKKI AÐ GREIÐA!  - Þökk  sé
forseta vorum að svo fór ekki!

   Þegar nýjar kosningar hafa farið fram og ný ríkisstjórn hefur
verið mynduð, hlýtur hún að skipa strax opinbera rannsóknar-
nefnd í Icesave-málinu, þannig að þeir stjórnmála- og embættis-
menn sem ætluðu að koma hinnni ólögvarði kröfu útrásarmafíu-
ósa yfir á saklausa íslenzka þjóð yrðu LÁTNIR SVARA TIL SAKA!
Og ekki kæmi á óvart að þar í hópi yrðu mest áberandi óþjóð-
hollir ESB-sinnar auk Steingríms og hans andþjóðlegu sósíalistar
sem hann fer fyrir!

   ÁFRAM ÍSLAND! EKKI ESB ne SCHENGEN! EKKERT ICESAVE né AGS!

   ÁFRAM HÆGRI GRÆNIR!

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 2.8.2010 kl. 01:29]

Ég missti af kvöldfréttunum, Jónas, og þykir þetta ill tíðindi. Steingrímur er farinn að akta eins og persóna í grískum harmleik, þar sem allt stefnir að óumflýjanlegum örlögum – að áliti þeirrar persónu. Hann skortir það frjálsræði andans að geta heyrt og séð sannleikann, þegar hann er sagður, og hann virðist svo bundinn eigin mistökum og afglöpum og Svavars Gestssonar frá fyrri hluta síðasta árs, að það komi einfaldlega ekki til greina fyrir hann að endurskoða afstöðu sína og eigin hraðför til úmflýjanlegs dóms á sviði íslenzkra stjórnmála.

Að kjósa Steingrím J. er að kjósa hans vondu fortíð – hefur hann ekki gert það öllum ljóst?

[Robert (IP-tala skráð) 2.8.2010 kl. 08:45]

Sammála, þau hafa gert ótrúleg axarsköft, mig grunar að þau hafi samið sín á milli þarna á toppnum, um að nota völdin við að ná fram sínum persónulegu, leyndustu draumum.   Óbarinn biskupinn laminn til hlýðni, og sléttungurinn fengið í staðinn, að stroka útaf loforðalistanum allar leiðréttingar í fiskikvótamálinu.  

[Hrólfur Þ Hraundal, 2.8.2010 kl. 09:28]

Þakka þér Guðmundur,  ef Íslenskum stjórnvöldum hefði borið gæfa til að halda á þessu máli af heiðarleika og einurð þá væri því lokið nú. 

Aldrei að víkja stendur einhverstaðar og það átti aldrei að gera í þessu máli.  Breta á hinsvegar að sækja til saka vegna þeirra hryðjuverka sem þeir beitu okkur,  ekki endilega til að hafa af þeim fé heldur til að lækka í þeim rostann. 

Allt Evrópusambandið og aðildarríki þess studdi þessa aðgerð þeirra með þögn, því ætum við ekki að gleyma.  Mafíu pabbar eru ekki gagnrýndir. 

Fláræði, kunnáttuleysi  og aumingjaskapur núverandi stjórnvalda er að slíta af okkur alla virðingu og velsæmi  svo að horft er á okkur sem viðundur sem sækir um aðild en vill hanna ekki.

Það er okkur lífsnauð að lostna við þetta stjórnarskrípi nú þegar, ef ekki með góðu þá með 50 caliberum.

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 2.8.2010 kl. 20:52]

Takk góðir samherjar fyrir innleggin hér!

[Júlíus Björnsson, 2.8.2010 kl. 22:38]

UM 2005 birta starfsmenn úttekt á meðal annar á opinberri lágmarks raunvaxta kröfu Íslenskra stjórnvalda á almennum neytendum 8% til 12 % breytilegt miðað við verðbólgu vegna þess að lánsform fylgja ekki heildaneyslu Þjóðarinnar heldur vaxa fram úr henni: ekki verðtrygging miðað við neyslu. Til að mæla verðtyggingu vegna lána almennings og verða á skólamáltíðum er notaður t.d. í USA Neytenda Verð Vísir  [Consumer Prize Index] sem mælir neyslu óbreyttra fast-launþega [um 80% fullorðinna], yfirmenn og viðskiptatengdir eru alltaf á hærri launum og hlunnindum, og atvinnuleitendur er er líka sveiflukenndur hópur.

Hér er hinsvegar notuð Neyslu Vísi Tala : Consumption Index Numer til að fela tekjuskiptingu og tryggja að allt hækkar ef eitt hækkar. Hinsvegar þar sem almenn neytenda neytenda eftirspurn skipti máli á mörkuðum þá þýðir ekki hækkun á 12 ára Koníaki valdi hækkun á nautahakki.  Þessi verðlagsmælingar aðferð er í raun ekkert annað en þenslu valdur í sjálfum sér.

Raunvaxta karfa á 30 ára lánum vegna húsnæði kaupa  er 1,79% -1,99% í UK í dag þegar vextir eru 7% á láni í UK þá er 7% -2% = 5% til að leggja í varasjóði vegna verðbólgu og lélegra veða m.t.t. greiðslugetu lántaka á lánstíma.

Íbúðalánsjóður gefur hér um 5,1% raunvexti á sínum öruggu lánum: eða um 285% hærri álagningu á sínum lánum samber að 5,1/1,79 = 2.85

Hinsvegar þegar lánformið fylgir ekki neysluvísinum þá á það tryggja 8% raunvexti ef verðbóla er sú sama og í UK næstu 30 ár eða 3,4%.  Það jafngildir um 447% hærri raun álagning á langtíma húsnæðiskostnað Íslenskra almennra neytenda. Húsleiga erlendis tekur mið af þessum kostnaði og er dýrari sem nemur kröfu um útborgum til dæmis.

Þegar ekki eru gerðar kröfur um eðlilega verðbólguskriftir þær tekjufærða skattlagðar og eignfærðar  til skuldar á síðar gjalddögum veðláns þá fer heildar veðskuldin fljótt úr veðböndum, þess vegna er þessi að verð talin ólöglegi utan Íslands.

Hér var á skipulega hátt um 1998 til 2002 unnið að því að hækka fasteignverð á heimilum almennings, með skera fyrst niður í þrjú ár byggingframkvæmdir hækka veðheimildir og lengja lánstíma til að geta lækkað nafnvexti án þess að lækka raunvaxta kröfu neikvæða veðlosunarformsins: negative amortization eins og það er kallað sem hér tengist heildar neyslunni á lánstímanum. 

Bent var á að almennt fasteignaverð hafi hækkað um 30% miðað við býbyggingarkostnað [gefur hugmynd um raun virði fasteigna til veðsetningar] á nokkrum mánuðum. N.B. húsnæði almennings utan Ísland er lávaxta grunnur til að lækka launkostnað tækni og framleiðslu fyrirtækja og hald launveltu almennt niðri án þess að skerða almenna neytenda eftirspurn eftir verðsaukavarningi: undirstöðu almennar velferðar.

Einnig var bent á reynsluleysi fjármálgeirans Íslenska í að lána vertryggt til 30 ára. Algengast aðferðin erlendis er að semja um fasta raunvaxta kröfu á bilinu 20%-30% og 60% verðbólgu leiðrétting miðað við jafngreiðslu fasta vexti 5%-7% og hámarksverðbólgu 105% á 30 árum [3% á ári]. Gjalddagar á þessum lánum eru 360 allir jafn háir í dollurum eða pundum 1/360 x heildar umsamin skuld, þess vegna er greiðslu byrðin þyngst miðað við verðbólgu til að byrja með en raun virði síðast gjalddaga um 10% miðað við þann fyrsta. Þetta kalla útlendingar að brenna upp verðbólgu. Sannar að um löglega jafngreiðslu er að ræða.

0,27%  er meðal afborgum af aðal höfuðstól [lánsfjárhæðinni] meðal raunvextir 0,05%- 0,08% og meðal verðbólguvextir [til að brenna upp]  0,17%.

Meðal fasta gjaldið miðað við aðal höfuðstól eru 0,49% -0,52%.  Afborgun miðað við gjalddaga  upphæð  er: um 52 % til 55%. en verðbólgu vextirnir um  33% til 35%.     

Á fasteigna mörkuðum húsnæðis almennra neytenda í stöðugum efnahagsríkjum er um 1%-3% langtíma vegna nýbygginga fjölgun í búa, og 2% til viðhalds.

Hinsvegar  eru veðsöfn þessar lána sjálfbær verðtyggingar kostur þessar öruggu lána á 1. veðrétti sem aldrei fara úr úr veðböndum þökk löglega jafngreiðslu forminu. Allt annað fasteignmat stjórnsýslunnar er svo hlutfallslegu samræmi við lágvaxta verðtryggða grunninn. Raun eignaverð Íslands.

Niðurstöður IMF vor 2005 ef ekki yrði mikil bragabót gerð hér á þá færi fjármálgeirinn í greiðsluþrot [vegna veðskorts og greiðslugetu almennra lántakenda] innan 3 ára.  Erlendir bankar byrjuðu strax að loka lánalínum á Íslenska geirann, sem byrjuðu svo að lána sjálfum sér innbyrðis til að lífga upp á efnahagsreikning. Seðlabanki EU sett svo rautt ljós á þann Íslenska 2006. 

Þess vegna þurftu Íslendingar að leita á almenna neytendur hjá helstu lánadrottna efnahagslögsögum.  

Þetta hlýtur hafa verið gert eftir stjórnmálegum leiðum. Hvað voru Bresku, Þýsku, og Hollensku elíturnar að hugsa? Sennilega að ýmsir fjárfestar inn undir hjá þeim kallast factorar á ensku fjölskyldur og einstaklingar [eins og Herluf Clausen á sínum tíma]  sem sérhæfa sig í að lána löglegum bönkum í veðkröggum með hárri ávöxtunarkröfu gætu fengið greitt upp í topp áður en greiðslu þrotið yrði form lega staðafest opinberlega.

Þetta mun svo hafa átt að leysa með svipðuðum stjórnmálegum leiðum eftir formlegt hrun. 

Málið er ef við greiðum ekki þá verðum við að skera raunvaxta kröfu Íslenska fjármálgeirann niður í það sem gildir í sambærilegu geirum erlendis og það mun kosta minnst 80% niðurskurð á honum.  Þetta mun stjórnvöld hræðast.

Málið er að löglega átti að skera vaxtabaknið strax niður til að hlífa þeim almennum neytendum sem aldrei hirtu falsaðan raunvaxta gróða á alþjóða mælikvarða við að axla ábyrgð af liðinu sem gerði það.  

Erlendir fjárfestar hér í framtíðinni borga ekki vaxtaskatta til skattmann á Íslandi frekar en heima hjá sér. Þeir einfaldalega lána sjálfum sér frá útlöndum til að fjárfesta í hávaxta langtíma rekstri. Þeir borga laun eins og álverið í Straumsvík til að vera ekki með óarðbæra starfsmannaveltu. Þeir gefa í góðgerðar stofnanir. En alls ekki í fábjána fjármálageira.