Fækkun í þjóðkirkjunni ?

   Í samantekt Hagstofunar kemur fram að 1.des.s.l voru rúm
80% þjóðarinnar í þjóðkirkjunni á móti 92% árið 1990. Helsta
skýringin á fækuninni má rekja til stórfjölgunar erlendra ríkis-
borgara. Það breytir ekki því að langt yfir 90% þjóðarinnar er
kristinnar trúar og að Þjóðkirkjan hefur mikilvægi hlutverki að
gegna í íslenzku samfélagi. Enda kristin trú samofin íslenzkri
þjóðmenningu í heil þúsund ár. Því ber að standa vörð um Þjóð-
kirkjuna eins og önnur þjóðleg gildi og viðhorf. Aðskilnaður
ríkis og kirkju kemur því ekki til greina!

  Því ber að vona að menntamálaráðherra sjái að sér og hætti
við hin vanhugsuðu áform sín að úthýsa kristilegu siðgæði úr
grunnskólum Íslands. Meirihluti Alþingis verður annars að taka
af skarið, og koma í veg fyrir þau vanhugsuðu og óskiljanlegu
áform menntamálaráðherra !

 

Hlutfallsleg fækkun í þjóðkirkjunni

Athugasemdir

[Púkinn, 17.1.2008 kl. 11:18]

Það er ekki hægt að setja samasemmerki milli þess að vera skáður í þjóðkirkjuna og þess að vera "kristinn".  Margir eru í Þjóðkirkjunni bara af því að foreldrar þeirra voru það, en mæta aldrei ótilneyddir í kirkju, biðja ekki bænir, lesa aldrei í biblíunni og geta ekki tekið undir það sem segir í trúarjátningunni. 

[Sigurjón, 17.1.2008 kl. 11:59]

Auk þess væri gaman að vita hvað ,,kristið siðgæði" þýðir.  Þýðir það að brenna fólk á báli fyrir villutrú?  Pynta það af rannsóknarrétti páfa?  Fara í mannskæð stríð til að kristna ,,skrælingja"?

You tell me... 

[Kristján Hrannar Pálsson, 17.1.2008 kl. 12:30]

Þeim mun mikilvægara er að breyta ákvæðinu í umburðarlyndi, jafnréttishyggju og náungakærleik svo ekkert fari á milli mála hvað talað er um. Eins og núverandi lagabókstafur er gæti það allt eins verið kristið siðgæði Gunnars í Krossinum, Hjartar Magna eða Benedikts páfa.

[Sævar Finnbogason, 17.1.2008 kl. 13:31]

Nei kristið siðgæði er að eyða heilu borgunum ef okkur líkar ekki siðferði  eða lífstíll borgara þeirra. Þetta má lesa í biblíunni og svo hafa menn tekið þetta upp og iðkað síðan. Hver man t.d. ekki eftir Hirosima og Nagasaki?

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 17.1.2008 kl. 13:56]

Allir minnihlutahópar eiga sinn rétt og skoðanir. Í þessu

tilfelli á yfirgnæfandi meirihluti íslenzkar þjóðar líka

sinn rétt varðandi kristna trú og Þjóðkirkju, sem grund-

vallast á hennar þjóðmenningu í 1000 ár. Engan afslátt á

að veita á þjóðlegum gildum, viðhorfum og venjum hvað

þetta varðar. En endurtek. Virða ber 100% skoðanir annara,

trú eða trúleysi, eins og gert hefur verið hér eftir sem

hingað til.

[Loki (IP-tala skráð) 17.1.2008 kl. 15:43]

Hvernig er hægt að úthýsa kristilegu siðgæði úr grunnskólum? Óttalegt bull er þetta.

Það má umorða grunnskólalögin og nota skiljanleg hugtök í staðinn fyrir "kristilegt siðgæði" í þeim. Varla kollsteypist neitt við það.

Vísuninni í kristið siðgæði var skotið inn í grunnskólalögin 1974 og því er Guðmundur Jónas Kristjánsson og flestir þeir sem þetta lesa því líklega menntaðir í hundheiðnum barnaskóla eða grunnskóla. Almáttugur!

Er ástæða til að hafa áhyggjur af því fyrst útkoma þeirrar menntunar var slík og hér gefur að líta?

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 17.1.2008 kl. 17:30]

Loki minn. Hér er um grundvallaratriði að ræða að veita EKKI AFSLÁTT þegar kemur að eins mikilvægu máli og kristinni trú og
siðgæði sem nátengist okkar þjóðmenningu, þjóðlegum gildum og
viðhorfum. Alveg sérstaklega er það mikilvægt einmitt á þessum
tímum þegar allskyns smáhópar krefjast meiriháttar sérþarfabreytinga SÉR til handa á kostnað heildarinnar og  þeirra gilda sem þjóðin hefur tileinkað sér um aldir.  Svo einfalt er það nú!

[Loki (IP-tala skráð) 17.1.2008 kl. 19:05]

Hvað "kostar það" heildina að ákvæðið sé umorðað?

Hvaða afsláttur er fólginn í því að ástandið verði eins og 1974 og fyrr, áður en þetta orðskrípi kom í grunnskólalögin.

 Er kristið siðgæði ekki m.a. fólgið í helvítishótunum, að fordæma samkynhneigð (verknaðinn a.m.k.) og að fráskildar konur giftist aftur. Kristir sagði a.m.k. að sá sem gengi að eiga slíkan gallagrip drýgði hór. Já, Kristur hlýtur að hafa eitthvað að segja um kristið siðgæði.

Það er reginmisskilningur hjá þér að halda að þjóðin kæri sig um þessa forneskju - sem er því miður óhjákvæmilegur fylgifiskur kristninnar. Víst má skauta fram hjá þessu, eins og öðrum orðum Krists, svo ég tali nú ekki um allan ósómann í Gamla testamentinu (sem Kristur hreifst svo af og sagðist kominn til að uppfylla) en strangt til tekið er það auðvitað ekki kristið siðgæði.

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 17.1.2008 kl. 20:25]

Loki minn. Í ljósi þess hversu þú ert í mikilli nöp við kristna trú og
þá þjóðararfleifð sem henni tengist skil ég málflutning þinn hér. En
sem betur fer er hann í algjörum minnihluta, og það  verður þú
og þínir skoðanabræður að sætta ykkur við. ÍSLENZK samfélag á í
vök að verjast í dag og því mikilvægt að standa vörð um grunngildi
þess. Kristín trú og ÞJÓÐKIRKJA tengist því svo sannarlega. 

[Sigurgeir Jónsson, 17.1.2008 kl. 21:02]

Ríkiskirkjan eða kóngskirkjan gamla hefur verið til hér á landi síðan 1550.Eftir að frjáls kristin kirkja hafði verið til hér á landi í 550 og íslensk þjóðmenning staðið hátt ,hófst hningnunar skeið, þar sem kóngsvaldið og kóngskirkjan drottnuðu.Eftir að íslenska ríkið var stofnað og forsetinn tók við af kónginum sem æðsti maður ríkiskirkjunnar hefur hnignun ríkiskirkjunnar haldið áfram og kristnu fólki innan hennar fækkar jafnt og þétt og er nú svo komið að hún er aðeins til málamynda kristin kirkja. Þar til viðbótar fækkar líka fólki í ríkiskirkjunni.Eina leiðin til að viðhalda kristni í landinu og ekki síður til að koma í veg fyrir að öfga trúarhópar nái hér fótfestu, er að leggja ríkiskirkjuna niður og gera hana að frjálsri kirkju óháða ríkinu.

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 17.1.2008 kl. 21:18]

Sigurgeir. Einmitt til að halda ÖFGA-trúarhópum niðri er að hafa hér
ÖFLUGA ÞJÓÐKIRKJU. Þjóð, Ríki, Kirkja. Standa einmitt vörð um þessa þrenningu í þeim ólgusjó alþjóðavæðingar og fjölmenningar
sem tröllríður heiminum í dag. Göran Person fyrrv.forstætisráðherra
Svía segir í endurminningum sínum það hafa verið eitt af sínum mestu mistökum að samþykkja aðskilnað ríkis og kirkju fyrir nokkrum árum. Kirkjan hafi verið sú grunnstofnun og kjölfesta sem hægt
hefði verið að leiita til á þessum tímum mikilla umbrota og alþjóða-
væðingar. Eftir aðskilnaðinn hafi kirkjan hnignað mjög!

[Ingólfur, 18.1.2008 kl. 04:43]

Sæll Guðmundur

Hvað hefurðu fyrir þér í því að 90% séu kristin? Ég hef það eftir áræðanlegum heimildum að Himnaríki hafi ekki beinan aðgang að trúfélagaskráningu þjóðskrárinnar og getur því ekki notað skráningu þar til að ákvarða inngöngu.

Aðeins um 69% íslendinga telja sig vera trúaða og af þeim eru aðeins um 76% kristnir. Því er það bara rúmlega helmingur íslendinga sem eru kristnir, nema þú gerir ráð fyrir því að trúleysingjar geti verið kristnir.

En ef þú ert með betri heimildir um kristni íslendinga en trúarlífskönnunina sem Gallúp gerði fyrir Þjóðkirkjuna 2004, komdu þá með hana.

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 18.1.2008 kl. 10:46]

Ingólfur. Allt getur og er kannski afstætt undir sólinni. Spurning af
hvaða pól við viljum horfa á  og skilja og skilgreina hlutina. Í þessu
tilfelli kys ég tölur Hagstofunar um fjöldan í hverjum trúarhópi, þú
skoðanakönnun hjá Gallup. Veit ekki. En hugleiddu allan sá mikla
fjölda og stór meirihluta íslenzkra unglinga sem fermist. Er það
ekki kannski smá vísbending? Þar utan er viðkomandi að staðfesta
sína kristnu trú við þá athöfn.

[Matthías Ásgeirsson, 18.1.2008 kl. 15:01]

"En hugleiddu allan sá mikla fjölda og stór meirihluta íslenzkra unglinga sem fermist."

Þér getur ekki verið alvara!   Langflestir unglingar fermast vegna hópþrýstings.  Kannanir á trúarviðhorfum unglinga sýna að ári eftir fermingu segjast flest ekki trúa á neitt.

En látum ekki staðreyndir flækjast fyrir okkur.

Væri ekki nær að miða við mætingu á Kristnihátíð á Þingvöllum árið 2000?  Hvað mættu margir á Þingvelli í blíðskaparveðri? 

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 18.1.2008 kl. 15:39]

Matthías. Mætingar segja EKKERT, hvorki á Kristnihátíð á

Þingvöll eða messur. Tel mig kristínn, en mæti sára sára

sjaldan t.d í messu. Svo er það vanvirða við fólk, hvort

það sé ungt eða gamalt, að það geri hluti út af

,,hópþrystingi". Gildir það þá ekki um allt og um alla?

Bull!

[Ingólfur, 18.1.2008 kl. 17:03]

Guðmundur, Ég er bæði skýrður og fermdur.

Ég var skýrður ómálga barn og fermdur áður en ég hafði þroska til að taka trúarlega afstöðu. Vissi þó að ég væri ekki trúaður en réttlæti ferminguna með að ég væri með því að komast í hóp fullorðinna, en það segir líklega allt sem segja þarf um þroska minn á þessum aldri.

Sjálfsagt freistuðu gjafirnar mín eins og flestra fermingarbarna í dag.

Ég frábið mér hins vegar að þú kallir mig kristinn fyrir það sem ég gerði 14 ára gamall.

Það væru hugsanlega hægt að taka mark á skráningu í trúfélög ef allir hefðu sjálfir skráð sig í sitt trúfélag. Langstærsti hluti Íslendinga  hefur hins vegar aldrei skráð sig í neitt trúfélag.

Og jafnvel þó þeir hefðu það þá er það samt ekki besti mælikvarðinn. Sjálfur er ég skráður í Ásatrúarfélagið en það er meira vegna áhuga á norrænum sið en trú á hann. 

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 18.1.2008 kl. 21:09]

Sæll Ingólfur. Ber mikla virðingu fyrir Ásatrúnni, og tel hana ekki
síður en kristna trú hluta af okkar þjóðmenningu. Þess vegna hef
ég talað fyrir því að hinn gamli norrænni siður fái notið þess á
margan hátt. Því þetta er hluti af okkar þjóðararfleifð sem ber að
virða,  varðveita, og styrkja. T.d bera öll okkar varðskip nöfn
ásanna. Við erum kannski ekki eins ósammála og virðist vera. Þú ert
ábyggilega þjóðlega sinnaður eins og ég og hefur áhuga á hinum
norræna síð. Ég er alls enginn bókstafstrúarmaður, en vill
standa vörð um okkar þjóðmenningu, og öllu sem henni tengist,
þar með talin krisín trú og ásatrú. 

[Ingólfur, 19.1.2008 kl. 00:59]

Já ég vil standa vörð um menningu okkar og sögu, og ég viðurkenna að margt í henni er litað af henni. Til dæmis innihalda mörg okkar kvæða og ljóða tilvísun til kristninnar eða guð, þar með talið ljóðið sem ég vil að verði notað sem þjóðsöngur okkar.

Ég sé hins vegar ekki hvernig menning og saga þjóðarinnar eigi að vera í hættu við það að þó orðalaginu "kristilegt siðgæði" sé skipt út fyrir betur tilgreind lífsgildi sem allir eru sammála um að séu góð og mikilvæg.

Vandamálið við orðalagið eins og það er í dag er að það er notað sem rök fyrir því að láta grunnskólanemendur iðka kristna trú.

Það tel ég gróft brot á rétti barnanna.