Bruðlið í utanríkisráðuneytinu

      Og enn er bruðlað í útanríkisráðuneytinu og enn eitt
sendiráðið opnað, og nú í Suður-Afríku. Tek þó fram að
þetta er ekki sök núverandi utanríkisráðherra, heldur
fyrirrennara hennar.  Sendiráðin eru þegar orðin allt of
mörg og dýr, sbr. milljarða sendiráðshúsnæðið í Japan
forðum.

     Þá er gjörsamlega út í hött þessi leikaraskapur að
troða Íslandi inn í öryggisráð Sameinuðu þjóðanna.
Hundruð milljónir eru farnar í þetta RUGL og enn
bætist við kostnaður þótt litllar líkur séu á  að
Ísland fái kosningu í þetta ráð.  Auk þess mun þetta
hafa skaðleg áhrif fyrir Ísland að bendla sig við þá
starfsemi sem þar fer fram.

     Þá er Shengen-samningurinn enn eitt RUGLIÐ sem
kostað hefur ríkissjóð hundruði milljóna á ári og fer
hækkandi. Hugarfóstur Halldórs Ásgrímssonar og annara
Evrópusinna. Hjákátlegast er þó í þessu að hvorki
ESB-löndin Bretland né Írland eru aðilar að þessum
samningi trúlegast af þeim sökum að báðar þessar
þjóðir eru EYÞJÓÐIR úti á Atlantshafi og telja sig
ágætlega settar með landamæraeftirlit af þeim sökum.
Fyrir víkið er nú allt landamæraeftirlit á Íslandi  mun
veikara en ella hefði orðið ef þetta SHENGEN-RUGL hefði
ekki komið til.
     
     Það er svo margt svona sem fer í skapið á venjulegum
íslenzkum skattborgara. Svona hégómans-RUGL!!!!

VG skila auðu í varnar-og öryggismálum

   
   Það var svo sem við engu öðru að búast. Vinstri-
grænir skila auðu í öryggis-og varnarmálum á þeim stór-
merku tímamótum sem urðu við brotthvarf bandariska
hersins af Íslandi.

  Hvernig eru svona vinstrisinnuðum róttæklingum treystandi
fyrir landsstjórninni? Svo talar þetta fólk um að Ísland eigi
að styrkja fullveldið.  Þvílík öfugmæli.!

  Það er sama hvar borið er niður í málflutning sósíalistanna
í VG. Allstaðar sömu ranghugmyndirnar og ábyrgðarleysið.
Að gera Ísland eitt ríkja heims BERSKJALDAÐ og VARNARLAUST
er þvílíkt smán gagnvart fullveldi og sjálfstæði þjóðarinnar
að fá orð eru um slíkt.

   VG eru komnir  endanlega undan suðagærunni. Flokksþingið
um síðustu helgi afhjúpuði hið alþjóðlega sósíaliska eðli þeirra.

  Og þetta ætla Frjálslyndir í vor að leiða til valda undir pílsfaldi
Ingibjargar Sólrúnar!   

   

Vinstri grænir og hið sósíaliska afturhald

    Það er með ólíkindum að íslenzka þjóðin skuli enn sitja uppi
með afdankaðan sósíaliskan flokk nú í byrjun 21 aldar. Alveg með
ólíkindum!

    Landsfundur VG endurspeglar sömu afturhaldssjónarmiðin og
hjá gömlu sósíalistunum forðum. Sömu boðin og bönnin og stór-
aukin skattheimta. Hvar væri eiginlega íslenzkt þjóðfélag og
VELFERÐARKERFI statt í dag ef afturhaldsviðhorf VG hefðu ráðið
för s.l. 12 ár?  Meiriháttar kreppa og stöðnun blasti klárlega við. 

    Eða hvað hefði orðið af öllum þeim hundruðum MILLJÖRÐUM í
ríkiskassann vega sölu ríkisfyrirtækja, og allra þeirra tugmilljarða
króna sem þau skila árlega í skatt í ríkissjóð í dag.? Já hvað hefði
orðið af þessum miklu frjármunum sem er jú ein megin forsenda
þeirra miklu og stórstígu framfara á nær öllum sviðum þjóðlífsins,
ef Vinstri Grænir hefðu setið við stjórnvölinn ? Og hvað hefði orðið
að allri útrásinni og frjálsræðinu í atvinnulífinu, sem hefur meiriháttar
skilað sér í íslenzkt þjóðarbú og gert hagvöxt meiri en í nokkru öðru landi
sem við berum okkur saman við? Hagvöxt sem er jú  frumforsenda
allra FRAMFARA!

   Vinstri-grænir eru því meiriháttar tímaskekkja í dag í íslenzkum
stjórnmálum. Vinstrisinnaðir róttæklingar sem halda að peningar vaxi
á trjánum. Hafa EKKERT skynbragð á það að það þurfi MIKLA
VERÐMÆTASKÖPUN í þjóðfélaginu til að byggja upp ALMENNA VELFERÐ
og VIÐHALDA henni til frambúðar fyrir landsmenn.

   Öfgasjónarmið og HRÆSNI í umhverfismálum, og vítavert ábyrgðar-
leysi í öryggis-og varnarmálum bætir svo ekki málstað Vinstri-grænna.

   Íslenzkir kjósendur eru upp til hópa skynsamir og taka enga áhættu
þegar að kosningum kemur. Ósk Vinstri-grænna  og stjóranarandstöðu
um fall ríkisstjórnarinnar í komandi kosningum mun því ekki rætast.
Ríkisstjórnarflokkarnir munu halda velli og halda áfram þeirri miklu
framfaraþróun sem hefur verið í íslenzku samfélagi í rúman áratug.
Þjóðin mun því einfaldlega  hafna úreltu sósíalisku viðhorfi síðustu aldar,
og kjósa framsókn og framfarir áfram til heilla landi og þjóð.  

Um varnar- og öryggismál

   Við brotthvarf bandariska hersins af Íslandi urðu mikil þáttaskil
í varnar-  og öryggismálum þjóðarinnar. Eftir marga áratuga
hersetu varð Ísland þannig loks laust við erlent herlið. Sjálfkrafa
hafa varnar-og öryggismál alfarið  nú færst á ábyrgð íslenzkra
stjórnvalda. - Fyrir okkur sem aðhyllumst ÞJÓÐLEG viðhorf eru
þetta mjög ánægjuleg þáttaskil. Við fögnum heilshugar brotthvarfi
bandariska hersins, og þótt fyrr hefði verið!

   Íslenzk stjórnvöld hafa brugðist við hinni gjörbreyttri stöðu af
ábyrgð og festu. Þyrlusveit Landhelgisgæslu hefur verið stórefld,
og samið hefur verið um smíði á stóru og öflugu varðskipi.
Löggæsla öll hefur verið endurskipulögð, og tilkoma fullkomnar
greiningardeildar varðandi innra og ytra öryggi ríkisins er í
uppbyggingu.

   Viðræður við helstu nágranna og frændþjóðir um öryggis-  og
varnarmál á N-Atlantshafi eru hafnar. Viðræður við Dani   og
Norðmenn lofa mjög góðu, enda hafa þessar frændþjóðir mikilla
hagsmuni að  gæta hér á norðurslóðum. Þá er vert að huga að
samvinnu við Kanadamenn á þessu sviði.

   Aðildin að Atlantshafsbandalaginu, Nato, hefur aldrei verið
Íslendingum eins mikilvæg og einmitt nú. Þau tengsl ber að efla.
Á þeim vettvangi mun t.d framtíð ratsjárstöðvanna á Íslandi
ráðast á næstunni og því hvernig loftvörnum verði háttað
í framtíðinni varðandi Ísland.

   Tvö öflug herveldi innan Nato eru okkur afar hliðholl og vinveitt.
Það eru Þjóðverjar og Frakkar. Pólitísk tengsl  við þessar vinaþjóðir
eigum við að stórauka í framtíðinni, enda hafa þessar þjóðir lýst
yfir áhuga á því. Þá ber okkur að rækta sterk og góð sambönd við
Rússa.  Rússar hafa ætíð sýnt okkur mikla vináttu og virðingu. Það
sama verður því miður ekki sagt um Breta, sem bæði hafa hernumið
okkur og beitt okkur ítrekað hervaldi í þorskastríðunum forðum. Eru
svo mjög óvinveittir okkur þessa daganna varðandi hvalveiðar. -
Þannig, höldum þeim utan við þessi öryggis- og varnalmál á næstunni.

   Íslendingar eiga að  taka fullan þátt í sínum varnar- og öryggismálum
eins og fullvalda og sjálfstæðri þjóð sæmir. Stofnun varnarmálaráðuneytis
er því orðin tímabær. Getum lagt niður óþarfa sendiráð á móti þeim 
kostnaði. - Varast ber allar úrtölur í varnar-og öryggismálum, eins
og frá Vinstri-grænum og öðrum vinstrisinnuðum róttæklingum, sem vilja
gera Ísland eitt landa berskjaldað og varnarlaust.
   

Forseti á hálum ís

   Vert er að taka undir leiðara Mbl í dag varðandi ummæli forseta
að ráðuneytin séu einskonar deild í forsetaembættinu.

   Í Mbl-leiðara segir ,, að það sé svo fráleitt að ráðuneyti  sé deild
 í forsetaembættinu að það sé eiginlega ekki hægt að ræða þetta
 mál á slíkum grundvelli. Rökstuðningur forsetans fyrir þessu var að
 forseti ,,skipar ráðherra".  Það er ljóst, að það er Alþingi Íslendinga,
 sem tekur ákvörðun um hverjir mynda ríkisstjórn á Íslandi. Aðkoma
 forsetans að því er formsatriði. Þetta veit forsetinn og þeim mun
 alvarlegra að hann skuli tala á þann veg sem hér hefur verið vitnað
 til," segir í leiðara Mbl.

   Það er eins og það gleymist oft hjá forseta að á Íslandi sitji
þingbundin stjórn. Aðkoma forseta að fjölmiðlafrumvarpinu  2004
var dæmi um slíkt, burt séð hvaða skoðanir menn höfðu á frumvarpinu
sjálfu. Með íhlutun forseta í því máli var þingræðinu gróflega lítilsvirt.

   Sem fyrrverandi leiðtogi hérlendra sósíalista er kannski ekki nema
von að Ólafur Ragnar ani oftar en ekki út á hálann ís hvað þetta varðar.

   Spurning hvenær sá ís bresti endanlega í þeim sjó sem hann iðulega
reynir að ýfa.

  

Íslenskan ríkistungumál Íslands

   Það er furðulegt að íslenskan skuli ekki vera lögvarin  í stjórnarskrá  
sem opinbert tungumál Íslands.  Í dag er ekkert opinbert tungumál til á 
Íslandi og mætti þess vegna tala hvaða tungumál sem er á Alþingi
Íslendinga.

  Umræða fór fram um þetta á Alþingi í dag og svo virðist sem þverpólitísk
samstaða sé  um að setja ákvæði um þetta inn í stjórnarskrá. 

   Vonandi að stjórnarskránefnd taki þetta upp þegar í stað þannig að
ákvæði um íslenskuna sem ríkismál verði lögfest í stjórnarskrá í vor.

   Þá ættu þingmenn að sjá sóma sinn í því að samþykkja að íslenski
 þjóðfáninn verði ætíð í þingsal Alþingis.

Þjóðverjar minnast loftárása á Dresden

          Í dag eru liðin 62 ár frá því að Bretar og Bandaríkjamenn létu
   sprengjum rigna  yfir Dresden í seinni heimsstyrjöldinni. Tugþúsunda
   saklausra borgara létu lífið og var borgin nánast lögð í rúst.

         Þessu heiftarlegu árásir voru gerðar þegar Þýzkaland var í raun
   gjörsigrað. Því hafa margir spurt hvaða tilgangi þessar grimmilegu
   loftárásir á Dresden hafi þjónað, sem ollu dauða fleiri en fórust í
   kjarnorkusprengjuárás Bandaríkjamanna á Hiroshima.  Borgin var
   yfirfull af flóttafólki þegar ósköpin dundu yfir, og var hún lögð í rúst
   á örfáum dögum.  Engu var hlíft, hvorki saklausum borgurum né
   dýrmætum menningardjásnum eins og Frúarkirkjunni í Dresden,
   sem fyrst var endurbyggð á s.l ári. Öllu var rústað sem hægt var
   að rústa.    Engin hefur þurft að svara fyrir þennan stríðsglæp.

        Borgarstjóri Dresden, Lutz Vogel, og ríkisstjórinn Georg Mibrand
  lögðu blómsveiga að leiðum fórnarlamba í kirkjugarði í borginni í dag
  að viðstöddu fjölmenni.

Þjóðhyggja framsóknar

    Formaður Framsóknarflokksins Jón Sigurðsson skrifar athyglisverða
 grein í Blaðið 23 ágúst s.l undir fyrirsögninni, ,,hvað er þjóðhyggja?"


   Þar segir:

   ,,Þjóðhyggja og þjóðræknisstefna merkja í raun alveg hið sama sem
 þjóðleg félagshyggja en Framsóknarmenn hafa jafnan notað það
 hugtak um meginstefnu sína og grunnviðhorf. Með þessari orðanotkun
 er lögð áhersla á þau sögulegu og hugmyndafræðilegu staðreynd að
 þjóðleg félagshyggja Framsóknarmanna er ekki byggð á sósíalisma
 eða stéttarhyggju heldur á rætur í  sömu arfleifð og forsendum sem
 sjálfstæðisbaráttan og endurreisn íslenskrar menningar og samfélags.
 Þarna er jarðvegur og rætur Framsóknarstefnunnar í félagsmálahreyf-
 ingum og menningarstarfi, ungmennafélögum, samvinnufélögum,
 ræktunarsamtökum hvers konar og þjóðfrelsisstarfi.

     Og ennfremur:

    ,,Félagsmálahreyfingar stórþjóðanna miðuðust að miklu leyti við
 arf og vandamál iðnbyltingarinnar, með verkalýðshreyfingu í
 farabroddi, en samfélag smáþjóðanna einkenndust af öðrum
 atvinnuháttum og þar var þjóðfrelsisbaráttan mikilvægari en
 stéttarbarátta. - Þjóðhyggja er ekki kynþáttahyggja eða
 útlendingahatur, einangrunarstefna eða innilokunarstefna. Allt
 slíkt byggist á vanmetakennd, uppgjöf og flótta."

   Og að lokum:

   ,,Þjóðhyggjan er  það afl sem tendraði endurreisn og
 sjálfstæðisbaráttu Íslendinga á sinni tíð. Því er ekki svo háttað að í
 stjórnmálunum takist á hægristefna/sérhyggja/einstaklingshyggja
 annars vegar og sósíalistísk jafnaðarstefna/stéttarhyggja hins
 vegar. Miðjan í íslenskum stjórnmálum er ekki einhver misjafnlega
 heppin blanda, rugl eða hræringur annara hugmynda eða stefnu-
 miða. Miðjan er sjálafstæður hugmyndarfræðilegur póll sem á sér
 sínar eigin stjórnmálasögulegu og hugmyndarsögulegu rætur,
 og það er arfleifð evrópskrar þjóðhyggju eða þjóðræknisstefnu
 undirokaðra smáþjóða álfunnar.
    Það  hefur aldrei verið brýnna en nú að þessi sjónarmið njóti
 sín  og hljóti umfjöllun og athygli, á tíma opnunar, hraðra
 breytinga, vaxandi viðskiptaumsvifa og alþjóðavæðingar. Til þess
 að geta tekið þátt í þessu öllu af innri styrk og metnaði þurfum við
 einmitt að vita vel hver við erum, hverjar eigin forsendur okkar eru,
 hvaðan við komum og hvert við viljum halda."

   Svo mörg voru þau orð. Hér kveður vissulega við nýjan tón hjá
 foringja Framsóknarmanna. Forveri hans í formannsstóli, Halldór
 Ásgrímsson, hafði allt aðra framtíðarsýn á stöðu Íslands  í
 samfélagi þjóðanna.  Klárlega fellur þjóðhyggjutúlkun Jóns mun nær
 grunnrótum Framsóknarstefnunar en sú mikla alþjóðahyggja
 sem Halldór stóð fyrir, sbr, í Evrópumálum, og sem flæmdi fjölda
 stuðningsmanna og kjósenda frá flokknum,  þ.m.t undirritaðann. 
 Hvort að hinn nýji tónn sem nú  hefur  verið kveðinn eigi eftir að
 endurheimta týndu sauðina heim  aftur á eftir að koma í ljós. -
 Tilraun Jóns til að skerpa á hugmyndafræðinni og þar með ímynd
 flokksins  sem þjóðlegs miðjuflokks  er hins vegar  mjög jákvæð í
 aðdraganda kosninga. -  Nú er bara eftir að sjá  hvort flokksþingið
 verði í takt við formanninn þannig að fyrrverandi  stuðningsmenn  og
 kjósendur komi og veiti elsta stjórnmálaflokki þjóðarinnar
 verðugt brautargengi í vor.