Gríðarlegt efnahagslegt tjón við að ganga í ESB !

   Miðað við þær forsendur sem Samfylkingin og aðrir ESB-sinnar
gefa sér við væntanlega inngöngu Íslands í ESB, er alveg  ljóst
að efnahagslegt tjón okkar Íslendinga verður gríðarlegt. Það er
ekki bara sú staðreynd, að íslenzka ríkið mun koma til með að
greiða á annan tug milljarða á ári í sukksjóði Evrópusambandsins
umfram það sem það fær á móti. - Heldur eru ALLAR líkur á því að
íslenska þjóðarbúið geti orðið af gríðarlega háum fjárhæðum ár
hvert svo tugum eða jafnvel hundruðum milljarða skiptir  árlega.
Þar er fyrst og fremst átt við allan þann framseljanlega kvóta á
Íslandsmiðum sem verður í stórhættu göngum við í ESB. Því hvorki
Samfyklingin né aðrir ESB-sinnar hafa boðað breytingu á fiskveiði-
stjórnunarkerfinu við inngöngu Íslands í ESB. Sem er í raun VÍTA-
VERT  svo ekki sé meira sagt. Því við það færist allur kvótinn á Ís-
landsmiðum í raun á alþjóðlegan uppboðsmarkað innan ESB með
skelfilegum afleiðingum göngum við þangað inn að óbreyttu fisk-
veiðistjórnunarkerfi.  Hrun bresks sjávarútvegs með svokallaða
kvótahoppi er skýrt dæmi um hvað í vændum er fyrir íslenzkan sjá-
varútveg göngum við Brusselvaldinu á hönd. - Þá eru aðrar auðlindir
Islands í stórhættu.

  Upptaka evru í kjölfar ESB-aðildar yrði svo að bæta gráu ofan á
svart. Vegna eiginleika íslenzka hagkerfisins að vera sveiflukennt
en jafnhliða mjög sveigjanlegt og aðlögunarríkt mun upptaka evru
klárlega  verða ávísun á STÖÐNUN  og  viðvanandi ATVINNULEYSI
með tilheyrandi kostnaði. Myntsamstarf við t.d Norðmenn yrði hins
vegar mun vænlegri kostur í alla staði, enda á íslenzkum forsendum.

   Blekking og lýgarvefur ESB-sinna um ágæti ESB fyrir Ísland er því
meiriháttar augljós. Hins vegar er undravert hversu margir láta blekk-
jast af þeim fagurgala. - Þá eru ótaldar allar þær fórnir  á fullveldi
og sjálfstæði Íslands  sem mun fylgja innlimun þess í þetta Ríkja-
samband Evrópu. Vegna fámennis þjóðarinnar yrðu áhrif hennar
innan sambandsins nánast EKKERT.  EKKERT!!!  - Ísland yrði áhrifa-
lus hjálenda þessa Sambandsríkis úti á miðju Atlantshafi.

   Það er því  kominn tími til að Íslendingar  átti sig á hinum þjóðhættu-
lega áróðri og blekkingum ESB-sinna. - Það sem er alverst við boðskap
þeirra er að hann er nánast trúarbrögð, byggður á ofstækisfullum frasa, 
þar sem öll rökhgyggja og allar staðreyndir er vísað á bug.
 
  Gegn því verður að berjast !!!

  Við lýgaáróðri ESB-sinna verður því að bregðast.  Og það af hörku! 

  Að lokum er vert að þakka Styrmi  Gunnarssyni fráfaranda ritstjóra
Morgunblaðsins, fyrir ævarandi  stuðningi hans fyrir FRJÁLSU ÍSLANDI!  

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 3.6.2008 kl. 02:08]

Sæll Guðmundur.

Mín skoðun er sú að þeir sem vilja ganga skriffinskuapparatinu í Brussel á hönd, hafi annað hvort gefist upp við að taka þátt í stjórnmálum hér innanlands, ellegar gangi erinda þröngra sérhagsmuna í því efni.

Afsal yfirráða yfir fiskimiðunum jafngildir í mínum huga því að vera ekki lengur sjálfstæð þjóð meðal þjóða, þrátt fyrir lélegt og handónýtt kerfi hér á landi þess efnis.

Sjálfsákvarðanavaldið kemur ekki aftur til okkar á silfurfati svo mikið er víst.

kv.gmaria.

[Gunnar Rögnvaldsson, 3.6.2008 kl. 08:43]

Ég er sammála þér Guðmundur.

Svo seint sem í síðustu viku fór fram útför fiskveiðistefnu ESB - útförin var haldin í kyrrþei og skömm og skiptaráðendur dánarbúsins leita núna að nýjum veiðimiðum. Þar gæti Samfylkingin kanski hjálpað og afhent árangur tveggja þorskastríða fyrir verðgildi eins bolla af Cefé Latte á bar í Brussen.

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 3.6.2008 kl. 16:55]

Það er satt Guðrún, þeir stjórnmálamenn sem vilja ganga Brussel-
valdinu á hönd hafa gefist upp við að reka sjálfstætt þjóðríki á
Íslandi.

Tel líka að þeir stjórnmálamenn sem ekki treysta sér að taka hreina
afstöðu í Evrópumálum eigi að leita sér að annari vinnu.

Takk fyrir Gunnar. Þorskastríðin eru að vísu þrjú, og margir telja þau
fleiri. Þess vegna er það virkilega sorglegt ef til er hópur Ís-
lendinga í dag sem tilbúnir eru að forna ein af okkar helstu auð-
lind.  Til hvers var þá barist á sínum tíma?