Myntsamstarf við Norðmenn eina raunhæfa lausnin !

   Hversu lengi enn ætla sjórnvöld að viðhalda núverandi peningastefnu?
Peningastefnu sem besýnilega er gjaldþrota eftir rúma 7 ára tilrauna-
starfsemi. Krónan heldur áfram  að  veikjast þrátt fyrir svokallaðar að-
gerðir stjórnvalda í peningarmálum á undanförnum vikum. Lántaka allt
að fimmhundruð milljörðum til styrkingar gjaldeyrisvarasjóðnum  yrði
einungis til að kóróna vitleysuna endanlega.

  Auðvitað er ekki glóra í því að hafa minnsta gjaldmiðil heims algjörlega
fljótandi á hinum alþjóðlega gjaldeyrismarkaði eins og ástandið er þar.
Það sér hver heilvita maður. Fyrst stærsti gjaldmiðill heims, dollarinn,
flöktir eins og raun ber vitni, er akki að furða þótt krónan gerir það líka
eins og korktappi. En hvers vegna er þá ekki vitleysunni hætt?  Og það
þegar í stað !  Því allir sjá að svona gengur þetta ekki lengur. Því allir
tapa og tapa á ástandinu, sem stöðugt versnar.

  Aðild að ESB og upptaka evru er ENGIN lausn. Einfaldlega vegna þess
að það ferli tekur allt of mörg ár. Svo hitt að efgnahagslega myndi Ísland
stórskaðast af ESB-aðild, og upptaka á erlendum gjaldmiðli eins og evru,
er út í hött. Því hvorki vaxtastig né gengi evrunar myndi  taka mið af efna-
hagsástandinu á Íslandi. En einmitt hin miðstyrða vaxta- og gengisstefna
Evrópska seðlabankans  er að  valda  fjölmörgum  ríkjum á evrusvæðinu
miklum erfiðleikum um þessar mundir.  

  Eina raunhæfasta og skjótasta lausnin er því sú að taka krónuna þegar
í stað út af gjaldeyrismarkaði og hefja myntsamstarf við Norðmenn. Ís-
lenzkur próffessor telur þetta raunhæfan kost. Norsk  króna  er  meðal
sterkustu mynta í dag, varin af  norska olíusjóðnum. Öll spákaupmennska
gagnvart henni er því útilokuð. Tenging íslenzkrar krónu við þá norsku með
ákveðum frávikum gerði það að verkum að við myndum STRAX búa  við
stöðugt gengi, eitthvað sem allir eru að  kalla á eftir. Við það myndi verð-
bólga og vextir fljótlega aðlaga sig verðbólgu og vaxtastígi í Noregi og
í okkar helstu viðskiptalöndum. - Og það sem er ekki síður meiriháttar
kostur. Við myndum komast hjá að taka stórt erlent okurlán til að syrkja
gjaldeyrisforðann. Tenging krónunar við þá norsku sæi um það.

   Aðal kosturinn við þessa lausn er sá að slíkt myntsamstarf við Norðmenn
myndi byggjast á ÍSLENZKUM FORSENDUM, þannig að alltaf yrði hægt að
taka upp viðræður við Norðmenn ef efnahagsástand á Íslandi tæki miklum
breytingum með tilliti til gengisvísitölunar. Allt slíkt yrði útilokað sætum við
uppi með erlenda mynt eins og evru. Þá yrðum við að lúta í einu og öllu
því miðstýrða vaxta- og gengisstígi sem Evrópski seðlabankinn ákveður.
Efnahagsafleiðingar af slíku gætu orðið hrikalegar.

   Hættum því þessari vonlausri peningastefnu í dag og bönkum upp á
hjá frændum vorum Norðmönnum og biðjum þá um myntsamstarf.  Það
gæti orðið innan ársins ef pólitískur vilji væri fyrir hendi. Forsætisráðherra
á það sterkar rætur hjá Norðmönnum, þannig að okkar ágætu frændur
myndu taka beiðni okkar jákvætt.

   Í framtíðinni eiga Íslendingar og Norðmenn eftir að eiga mikið samstarf
á sviði öryggis- og varnarmála, auðlinda- og náttúruverndarmála.  Mynt-
samstarfið gæti þá orðið bara sjálfsagður hluti af því samstarfi - báðum
þjóðum til heilla !

Krónan veiktist um 1,27% í dag

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 4.6.2008 kl. 03:14]

Ég verð því miður að skúffa þig hér Guðmundur. Það versta sem Íslendingar gætu gert væri að bindast örðum gjaldmiðlum á þann hátt sem þú talar um. Jafnvel norski seðlabankinn gæti aldrei varið krónuna geng massaáhlaupi. Þeir myndu heldur aldrei vilja það eða nenna því. Þeir hafa sjálfir orðið fyrir massaáhlaupi og það var ekkert grín, það var árið 1992.

Það borgar sig aldrei að setja upp eitthvað fast, eða semi-fast, band sem á að haldast sama hvað á gengur. Þá munu markaðirnir einungis fara í at prófa í raun hvort þetta mark heldur og þá byrjar svitabaðið fyrst fyrir alvöru. Testing => hvað mun brotna niður hjá þeim? heldur þetta ? eru þeir að meina þetta ? er hægt að treysta á þetta ? Spákaupmenn munu alltaf laðast að svona fast-gengis-bandi eins og mý á mykjuskán. Þeir munu setja upp stórar bjarnargildrur og blása hausinn af hvaða seðlabanka sem væri.

Ekki gátu ESB-seðlabankarnir varið breska pundið árið 1992 eins og þeir voru búnir að lofa. Þeir gáfust gersamlega upp og pundið féll 15% á fáum klukkustundum. George Soros sat og horfði á Norman Lemont babbla í sjónvarpi um að þeir væru að hugsa um að nota ca 8 miljarða punda til varna. Soros sat með 10-15 miljarða og hló. Einn maður. Þetta er hundrað sinnum verra í dag og harðinn er einnig hundrað sinnum meiri.

Það er engin patent lausn til á þessu. Allir gjaldmiðlar munu upplifa sínar krísur. Evra féll um 20-25% gagnvart dollar næstum strax og hún var sjósett hér árið 1999. Evrópubúar voru sumir hverjir viti frá af bræði og sérfræðingar voru gapandi. Næstum allir hér töluðu um að evran væri ónýtur gjaldmiðill. Engum hafði dottið þetta í hug. En svona er þetta alltaf. Allir gjaldmiðlar þurfa að ganga í gegnum krísur til að sanna sig.

Fyrir aðeins 3 árum vissi enginn nema Íslendingar að íslenska krónan væri til. Þessi gjaldmiðill var algerlega óþekktur. En svo stækkaði íslenski fjármálageirinn á methraða og allt í einu vissi nánast hvaða kjaftur sem er hvað ISK er. ISK er búin að vera stanslaust í fjölmiðlum um allann hinn vestræna heim, meira eða minna í 8 mánuði eða lengur. Þessu má líkja við sjósetningu evru á sínum tíma. Þið eruð einfaldlega að kynna nýjann gjaldmiðil fyrir umheiminum - ásamt glænýjum tilheyrandi atvinnuvegum sem nota þennann gjaldmiðil þ.e. fjármálageirinn.

Ofaní þetta fenguð þið svo alþjóðlega fjármálakreppu sem er búin að vara stanslaust síðan í ágúst í fyrra - plús - alþjóðlega matvæla og hráefnaverðbólgu. Allir hafa fengið þetta. En þið fenguð svo einnig ofaní þetta alþjóðlega kynningu á íslenskum fjármálageira og íslensku krónunni og ofurvaxtarhraða hanns sem hefur verið alltof harður.

Þessvegna bíða núna stór verkefni fyrir Seðlabanka Íslands. Að vaxa með þessum bönkum sem hafa jú verið á homrónatrippi.

Til þess að gjaldeyrismarkaðir byrji að treysta einverjum nýjum gjaldmiðli þá þarf hann að sýna að hann getur klárað sig í gegnum krísur. Ef hann gerir það þá munu menn fara að treysta honum. Traust eykst þegar þolraunir eru yfirstaðnar. Þetta mun einnig verða svo með íslensku krónuna. Hún mun klára sig í gengum þessa kreppu alveg eins og evran gerði það á sínum tíma. Það er gott að hún er fljótandi, alveg eins og evra og dollar, og NOK og SEK og GBP eru fljótandi - því annars væruð þið í 500% stýrivöxtum núna, alveg eins og Svíar þurftu að upplifa í gjaldeyriskreppunni árið 1992 þegar kjánarnir í sænska seðlabankanum voru að reyna að verja bindingu sína við EMS.

Ég mun fljótlega skrifa pistil á blogg mínum sem mun heita:

HERÐING KRÓNU

Bestu kveðjur

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 4.6.2008 kl. 10:48]

Takk fyrir Gunnar.

Því verður samt ekki mótmælt að norska krónan er mjög sterk um
þessar mundir, og allar horfur eru á því að hún haldist það í fram-
tíðinni, því olíugróði Norðmanna er gríðarlegur og fer vaxandi.

Hér er ekki verið að tala um algjöra fastgengiststefnu. Hér er verið
að tala um að bindast norskri krónu með ákveðnum frávikum bæði
í + og - kannski um 5%. Þannig að spákaupmennska og aðför að
íslenzkri krónu yrði þá sjálkrafa takmarkað við þau mörk. Norskur
seðlabanki þyrfti ekki að gera sérstakar ráðstafanir til að verja
íslenzka krónu. Hún myndi fylgja þeirri norsku með þessum frá-
vikum. Alveg hliðstætt sem Danir gera með sína krónu, láta
hana fylgja evrunni með ákveðnum frávikum. Við þetta myndi
skapast stöðugleiki með gengið sem allir eru að kalla eftir.

Kosturinn við þetta er sá eins og ég benti hér á í pistlinum að við
sérstakar efnahagsaðstæður gætum við alltaf tekið upp viðræður
við Normenn með tilliti til gengisvísitölunar. Við myndum aldrei
getað lent í ógöngum með slíkt fyrirkomulag gengismála eins og
það ef við myndum alfarið taka upp erlenda mynt. Sveigjanleik-
inn væri alltaf til staðar ef mál skipuðust á versta veg. Enda um
mynt-SAMSTARF að ræða, sem myndi ná einnig til fleiri þátta
peningamála en gengis eins og einn hagfræðingur benti á.

Krónan hefur s.l viku veikst um 5% þrátt fyrir aðgerðir ríkis-
stjórnar og seðlabanka. Þetta gengur ekki lengur! Peninga-
stefnan hefur gjösamlega brugðist. Krónan er of smá til að
vera algjörlega frjáls og fljótandi á erl. gjaldeyrismörkuðum.
Verðum að viðurkenna það. - Þess vegna eigum við að hugsa
málið upp á nýtt. - Myntsamstarf við Norðmenn er sá kostur
sem vert er að skoða að mínu mati.   

[Gunnar Rögnvaldsson, 4.6.2008 kl. 22:05]

Takk fyrir Guðmundur

Já ég skil mjög vel það sem þú ert að tala um. Ég bý í svona landi með svona bindingu við einn ákveðinn gjaldmiðil.

En þetta er erfiðara en það virðist við fyrstu sýn. Þegar maður gefur út svona nokkurskonar opinnbert loforð um gengi gjaldmiðils síns, miðað við annan gjaldmiðil, að þá er maður að gefa út loforð sem er hægt að líkja við óútfylltann víxil. Þú ert að segja öllum að ef gengi mun falla/hækka þá muni einverir ákveðnir aðilar, yfirleitt ákveðnir seðlabankar, leiðrétta frávikið frá þessu opinbera loforði sem gefið var út.

Þetta er erfiðara en margir gera sér grein fyrir. Þetta er eiginlega fast-gengisstefna sem mun kalla á aðra hagstjórn en ríkir í löndum með fljótandi gengi. Ég efast um að það hefði verið hægt að byggja upp orku- og áliðnað á Íslandi ef Ísland hefði verið með fast-gengisstefnu. Allavega ekki eins hratt og það hefur verið get. Eins hefði fjármálageirinn ekki getað hamrað járnið eins hratt á meðan það var heitt (ódýrt erlent fjármagn).

En þetta eru einungis smámunir miðað við þá hættu sem myndi stafa frá virkum aðilum á gjaldeyrismörkuðunum, hér undir spákaupmönnum. Þú værir að senda þeim boðskort um að takist þeim að fella/hækka gengið, að já, þá munir þú sjá til þess að það muni hækka/lækka aftur. Þú ert þar með að segja við þá. Gerið svo vel, ég mun næstum takmarka alla áhættu ykkar við að skjóta krónuna niður eða pumpa hana upp. Hún mun koma upp aftur eða niður og þið munuð 100% örugglega þéna stórt á þessari spekúlasjón. Gerið svo vel. Þetta er hlaðborð fyrir spekúlanta. Og þeir munu blása hausinn af hvaða seðlabanka í sem væri í öllum heiminum.

En svo kemur allra stærsta vandamálið, en það er hvor allir íbúar landsins og öll fyrirtæki landsins, og erlendis, muni trúa á mátt og vilja seðlabankana til að þeir munu megna ráða við að halda genginu stöðugu.

Þessi trú hvarf t.d. hjá flestum í Svíþjóð árið 1992 og í Bretlandi sama ár. Allir misstu trú á að sænski seðlabankinn, Riksbanken, gæti ráðið við að halda loforðinu um að gengi SEK væri fast miðað við EMS gjaldeyrisslönguna. Allir urðu allt í einu hræddir um hvort hægt væri að halda þetta loforð og seldu því allar sænsku krónurnar sínar til þess að forða þeim frá því að verða að engu/litlu ef svo skyldi fara að Riksbanken gæti ekki staðið við loforðið. Þetta jók náttúrlega enn meir á þau vandræði sem fyrir voru, þ.e. vantraustið óx enn meira.

Til þess að sporna á móti flótta úr sænsku krónunni og yfir í aðra gjaldmiðla þá fór Riksbanken út í það neyðarúrræði að bjóða hærri og hærri stýrivexti. Þeir enduðu á 500% þann 16. september. En auðvitað gafst Riksbanken upp og ESK féll eins og steinn.

Breska pundið (GBP) varð svo spákaupmönnum að bráð, þetta sama ár. Fjármálaráðherra Bretlands, Norman Lamont, varð hvað eftir annað að ítreka yfirlýsinguna um að Bretland myndi standa fast á skuldbindingu sinni við EMS-kerfið og halda pundinu innan þessa frávika sem giltu þá. En það voru ekki nærri allir sem trúðu á þetta. Geroge Soros, spákaupmaður var einn þeirra og hann ákvað að sannprófa í raun hvort þessi binding myndi halda í raun. Honum tókst að sprengja kassa Bank of England í þrot, þeir entust ekki í þessari aflraun, og seðlabankar ESB gáfust einnig upp við að þrautverja pundið, því í raun voru þeir ekki sammála þeirri peningamálastefnu sem Bretar fylgdu. Pundið féll eins og steinn.

Ég er alls enginn sérfræðingur í þessum málum, en ég upplifði þetta þó af eigin raun og var mjög sjokkeraður, því þá átti ég stór viðskipti við Bretland og notaði mikið af gjaldeyri þeirra og mikið af peningum í að gengistryggja þessi viðskipti. Þegar maður upplifir svona í eigin raun þá festist þetta á hornhimnuninni og maður gerir sér ljóst hversu vonaust það er að reyna að stýra gjaldeyrismörkuðum.

En þetta varð svo einnig til þess að ólíklegustu menn skriðu eins og hálf dauðar rottur upp úr allskonar hálf-leyndum gjaldeyrisdeildar-kjallaraholum í allskonar fyrirtækjum út um allt, þ.e. fyrirtækjum sem áttu ekkert að vera í gjaldeyrisspákaupmennsku, því kjarnastarfssemi þeirra var kanski að framleiða stállegur eða korn. En sökum þess hve lélegur efnahagur Evrópu var þarna undir ofurvaldi stýrivaxta Þýzka Bundesbankanns, þá höfðu menn freistast til að fara að drýgja tekjurnar með gjaldeyrisspákaupmennsku. Þeir trúðu á loforð seðlabaka en brenndu fingurna all rækilega þarna á þessu ári. Full af þessum fyrirtækjum fór á hausinn fyrir vikið.

Þetta þýðir ekkert að gera á móti Íslensku krónunni. Hún er ekki bundin við neitt og ef menn ætla að fara í það að spekúlera á móti henni þá munu þeir bara brenna gat á eigin rass, því enginn hefur lofað þeim að krónan muni ekki taka þá með í fallinu - þeir munu fara niður með skipinu. Bust! Þetta gildir um alla fljótandi gjaldmiðla.

Besta leiðin til að tryggja hagstætt og stöðugt gengi er að hafa fíleflt efnahagslíf með lága skatta, og að ríkið skuldi sem minnst. Að þessi efnahagur hvíli á TRAUSTUM grunni og sé vel rekinn. Svo þarf að hafa járnbentann Seðlabanka með 10 metra þykkum granítveggjum sem er grár fyrir járnum af nýtískulegum gereyðingarvopnum, og sem er stjórnað af grimmum og ógnvekjandi mönnum sem hlusta ekki á vol of væl í hinum og þesum bankatítlum út um allann bæ.

Best er að hafa fljótandi gengi. Hitt er alltof erfitt og enginn myndi nenna að verja hagkerfi sem þeir stjórna ekki sjálfir. Þeir myndu allavega vilja hafa puttana með í öllu að þið væruð undirgefin öllum þeirra skilyrðum um hagstjórn og efnahagsmál.

[Gunnar Rögnvaldsson, 5.6.2008 kl. 00:47]

Ég gleymdi að pósta hér hlekk á mynd sem sýnir hina frægu skortstöðu George Soros gegn gegnistöðu breska pundsins árið 1992 og sem felldi pundið stórt - og sem þar með var skortstaða gegn seðlabanka Bretlands og allra seðlabanka ESB sem þá voru í EMS. myndin sýnir gengi GBP gagnvart USD

Fall pundsins út úr EMS gengissamvinnunni 1992

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 5.6.2008 kl. 14:28]

Sæll Gunnar.

   Rétt hjá þér þessi dæmi með Breta og Svía um árið. Hins vegar
hafa seðlabankar í dag heldur betur lært af reynslunni varðandi
svona spákaupmennsku og gert viðeigandi ráðstafanir. Man ekki
eftir slíkum alvarlegum áhlupum eftir þessi dæmi sem þú nefndir.
Hins vegar eru uppi spurningar um gengisfallið á ísl.krónunni
fyrir nokkru og erl.vogunarsjóðir nefndir í því sambandi.

  Þá er einnig rétt hjá þér að við hefum aldrei komist í gengum
allar þessar framkvæmdir fyrir austan MEÐ FAST GENGI. Einmitt
útaf hinu fljótandi gengi krónunar komust við í gegnum þetta
stóráfallalaust.

  Þess vegna er það gjörsamlega GALIÐ að taka hér upp erlenda
mynt sem við hefðum ekkert með að segja. Okkar hagkerfi er
sveiflukennt en um leið MJÖG AÐLÖGUNARRÍKT. Þá eiginleki yrði
algjörlega fyrir bí tækjum við upp erl. mynt. Sjáum hvað er að
gerast á evrusvæðinu í dag. Þar eru mörg ríki í vandræðum þar
sem gengi evru og vaxtastig hennar TEKUR EKKERT tillit til aðstæðna í viðkomandi ríki.  Afleiðingar evrupptöku fyrir okkur
yrðu því skelfilegar.

  Hins vegar eru sviftingar á erl. gengis- og peningamörkuðum í dag mjög miklar og alvarlegar, þannig að sumir kalla ástandið kreppu.
Sem minnsta mynt í heimi hefur ísl.króna ekki farið varhluta af
því. Flökt hennar er míkið, sem veldur miklum óstöðugleika í
okkar efnahagsmálum, einkum vegna verðbólgu og hárra vaxta.
Tala svo ekki um ef við þurfum að fara að taka erl.OFURLÁN á
okurvöxtum varðandi gjaldeyrisvarasjóðinn. Þá er fórnarkostnaður-
inn orðin allt of mikill.

Þess vegna er þetta myntsamstarf við Norðmenn hér rætt. Krónan
yrði tekin út af gjaldeyrismarkaði og tengd með ákveðnum skynsam-
legum frávikum við norsku krónuna, frávikum, SEM ALLTAF YRÐI
HÆGT að hnika til, ef efnahagsforsendur hjá okkur breyttust mjög.
Þannig, að ekki væri um að ræða FASTGENGISSTEFNU, heldur
miklu fremur AÐHALDSSTEFNU, sem tæki tillit til alls efnahags-
lífsins. - Með þessu móti tækist okkar að vinna okkur út úr
bæði allt of mikili verðbólgu og brjálæðislegum okurvöxtum sem
EKKERT þjóðfélag stendur undir til langframa. Veit að þetta er ekki
gallalaus leið, langt í frá. En miðað við það óstöðuga ástand sem
við búum við í dag, og þá fráleitri hugsun sumra að vilja ganga í
ESB og taka upp evru, finnst mér alveg til þess vinnandi að kanna
svona myntsamstarf við Norðmenn. - Getur alla vega ekki orðið
verra en ástandið í dag, og kæmi þá í veg fyrir það glapræði að
ganga í ESB og taka upp evru.

Gleymum svo ekki að alltaf væri hægt að hætta við slíkt mynt-
samstarf reyndist það okkur ekki sem skyldi. 

[Gunnar Rögnvaldsson, 5.6.2008 kl. 21:21]

Kærar þakkir Guðmundur

Já EN, segi ég því miður aftur - EN

Vextirnir í dag eru svona háir vegna þess að Ísland er í verðbólgubaráttu. Þið hafið verðbólgu sem þið hafið skapað sjálfir og sem þið einnig flytjið inn í formi alþjóðlegrar matar- og hráefnaverðbólgu. Einnig vegna gengisáfalla sem eru tilkomin vegna alþjóðlegrar fjármálakreppu og vegna þess að stórir bankar á Íslandi hafa verið á gengdarlausri vaxtahormónameðferð sem á sér engan líka í heiminum. Og núna vilja þessir sömu bankar redda sér út úr vandamálunum sem þeir hafa skapað fyrir Íslenskt hagkerfi með því að selja sjálfstæði Íslands fyrir tíkall, hér og nú. Þeir eru að sumu leyti líkir manninum sem vill selja ömmu sína fyrir tíkall til að eiga fyrir næsta sjúss.

Það er leiðinlegt að segja þetta, en allir heilvita menn sem standa í rekstri vita að svona ofsahraður vöxtur er alltaf mjög áhættusamur, og oft mjög svo viðkvæmur. Þetta hefði ALDREI getað átt sér stað í myntsamstarfi og heldur aldrei ef Ísland hefði verið í ESB. Þá væru þessir bankar ennþá einungis litlir bankar ennþá.

Þetta er ekki neikvæð gagnrýni á þessa framkvæmdasömu menn í bönkunum, ég þekki vel mína landsmenn og sál okkar Íslendinga út og inn því ég var svona sjálfur, en þetta er samt staðreynd.

Þegar verðbólgan er komin niður aftur og þessi alþjóðlega fjármálakreppa er yfirstaðin, þá munu menn gleyma og sárin munu læknast. En það má aldrei gleymda því að það var hið sveigjanlega íslenska hagkerfi og sjálfstæður gjaldmiðill okkar sem gerði þetta mögulegt. Það var frelsið sem gerði þetta mögulegt.

Það sem oft skeður þegar þjóðir verða ríkar og nýríkar eins og Íslendingar nú eru orðnir, er að þær fara að gleyma hvað það var sem gerði þær ríkar.

Þegar norðmenn byggðu upp olíuiðnað sinn á sjötta og sjöunda áratugnum þá höfðu þeir krónískann halla á sínum current account, og voru stanslaust gagnrýndir fyrir glæframennsku út um allann heim. Það var alls ekki sjálfgefið að þróun olíuverðs yrði þeim svo hagstætt að fjárfestingarnar þeirra myndu allar bera sig. Svona var þetta þá. Þetta er náttúrlega hlægilegt í baksýnisspeglinum núna, en þetta var ekkert grín þá. Þeir hlupu samt ekki heim til mömmu.

Svona myntsamstarf sem þú nefni er til og er stundum notað en þá oftast í smá gervi hagkerfum sem aðhafast ekki neitt að ráði, eða sem eru að jafna sig eftir óðaverðbólgu eða vegna styrjalda eða sem eru ennþá nýlendur eða hálfgerðar nýlendur undir stjórn annnarra. Það er alveg hægt að herða íslensku krónuna til jafns við svissneska fránkann. Svisslendingar eiga sterkt og fjölþætt atvinnulíf og risastórann bankageira.

Það eru alltaf holur í öllum vegum. Eina leiðin til að koma í veg fyrir hristinginn er að fara aldrei neitt og gera aldrei neitt.

Þið eruð hrædd núna.

Það er vel hægt að skapa verðbólgu í litlu hagkerfi með stórri og voldugri mynt sem er undir stjórn annarra. Það er enginn vandi. Maður hellir bara nóg af bensíni inn í verðmyndunina, fyllir vasa allra af ódýru lánsfé og hendir svo vetnisspengju inn á Wall street og á mið-austurlönd. Svo bíður maður eftir að skelfingin grípi um sig og að allir pissi í buxurnar af hræðslu. Svo býður maður þeim björgunarhring með miða á þar sem á stendur ritað: "enn stærri mynt og minni sjálfsábyrgð" (a la Furstinn) - takið mig!

Ekkert jafnast á við sterkt hagkerfi með fullri atvinnu, litlum skuldum og sterkum framtíðarvilja og þar sem stærsta mynt allra tíma er notuð og sem ber nafnið: frelsi. Það mun einginn nema maður sjálfur sparka í svona mynt. Heimurinn er ekki svona vondur eins og margir reyna að láta okkur halda.

Hér er listi yfir lönd sem hafa haft óðaverðbólgu í hagsögu nýrri tíma. Ísland er á þessum lista og kemst ekki einu sinni á hann. Það skal enginn koma og segja mér að það eina sem þessi lönd hafi þurft að gera til að leysa vandann hafi verið að skipta um mynt eða nota mynt annarra.

Angola

Argentina

Austria

Belarus

Bolivia

Bosnia-Herzegovina

árið 1991 var 1,000 dinara stærsti seðillinn og árið 193 var hann orðinn 50,000,000,000 dinara

Brazil

Chile

China

Free City of Danzig

Georgia

Germany

Greece

Hungary

Israel

Krajina

Madagascar

Mexico

Nicaragua

Peru

Poland

Republika Srpska

Romania

Russia

Taiwan

Turkey

Ukraine

United States

Yap

Yugoslavia

Zaire

Zimbabwe

[Gunnar Rögnvaldsson, 5.6.2008 kl. 21:36]

afsakið - það stendur - "Ísland er á þessum lista og kemst ekki einu sinni á hann"

en á auðvitað að vera

"Ísland er EKKI á þessum lista og kemst ekki einu sinni á hann"

ég biðst velvirðingar á innsláttarvillum

[Guðrún María Óskarsdóttir., 6.6.2008 kl. 02:01]

Mjög fróðlegt að lesa þetta innleggg Gunnars, og ég held að það sé mjög margt til í þessu.

kv.gmaria.

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 6.6.2008 kl. 11:22]

Sæll Gunnar.

Get nánast tekið undir allt sem þú segir. Auðvitað er vandamálið
heimatilbúið og sjálfskaparvíti, og svo er krónunni kennt um allt.
Auðvitað höfum við farið allt of geyst, sbr. svokallaða bankaútrásin.
Og ég tekið hatt minn niður fyrir mönnum eins og þér sem hefur
svona mikla trú á okkar sjálfstæða gjaldmiðli, og hvet þig að koma
meira inn í umræðuna hér uppi á Íslandi með t.d blaðaskrifum um
þessi mál. - Því umræðan hefur því miður nánst verið á einn veg,
þ.e, ,,hendum krónunni og göngum í ESB". - Þetta eru nánst
orðin að trúarbrögðum hjá stórs hluta þjóðarinnar. Og meir að
segja meðal virtustu ,,fræðimanna". -  Því miður!

Skrifin mín hér um könnun á myntsamstarfi við t.d Norðmenn
eru hins vegar meira  í þá átt að koma á framfæri að til eru
aðrar lausnir en að kasta krónunni og ganga í ESB, því þá fyrst
förum við að kynnast kreppu og efnahagslegum þrengingum.Hef og mun ALDREI skilja þá umræðu að okkur vegni betur með erlenda
mynt sem við höfum ENGIN áhrif á.  Þar með höfum við afsalað
okkur ÖLLU peningalegu- og efnhagslegu sjálfstæði.

Á næstum misserum mun það koma betur í ljós hvernig krónunni
vegnar í þeim ólgusjó sem nú er á alþjóðlegum peninga- og
gjaldeysismörkuðum. Verð samt að viðurkenna að mér hrýs hugur
við því ef ríkið þurfi að grípa til 500 milljarða erlendrar lántöku á
okurvöxtum til styrktar gjaldeyrissjóðnum og bönkunum. Slík
lántaka yrði svo fljót að vinda upp á sig með fallandi gengi.

Þess vegna er ég alla vega opin fyrir því að ALLAR leiðir séu
kannaðar til að við getum haft hér áfram SJÁLFSTÆÐAN GJALD-
MIÐIL sem tekur ætíð mið af OKKAR efnahagslegum aðstæðum, en
sem getur jafnframt TRYGGT okkur stöðugleika, m.a í gengismálum,
og einnig TRYGGT að við búum við álíka verðbólgu og vaxtastig og
í okkar helstu viðskiptalöndum. - Hvort sem við gerum það með
áframhaldandi fljótandi gengi með mynstu mynt í heimi, eða í
samstarfi við aðra, eins og Norðmenn, á hins vegar eftir að koma
í ljós. -  En framast öllu!  Guð forði okkur frá inngöngu í ESB og
upptöku evru! -  Það er ALVERSTI kosturinn í stöðunni ! 
 

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 6.6.2008 kl. 11:32]

Svo er ég líka að hugsa um hvort slíkt myntsamstarf myndi ekki
hafa þau jákvæðu áhrif að stjórnvöld YRÐU hverju sinni að sýna
meiri ábyrgð og aðhald í efnahags- og peningamálum (þ.á.m í
ríkisútgjöldum) en þau hafa gert á umliðnum árum.  

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.6.2008 kl. 13:18]

Takk fyrir Guðmundur

Sjá: Hindrar evra atvinnusköpun ?

Já hún gerir það og hún mun gera það alveg sérstaklega fyrir Íslendinga þegar það þarf að fara setja þá í ESB-spennitreyju depurðar og hrollvekjur ríkisfjármála undir almætti ESB áætlunargerðarmanna

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.6.2008 kl. 13:54]

Persónulega er ég handviss um að Íslendingar gætu aldrei sætt sig við að hafa eftirlitsmenn frá Noregi til að vaka yfir því hvernig Íslendingar haga sér í efnahagsmálum. Norðmenn myndu aldrei sætta sig við annað því þið gætuð hæglega rýrt þann bakgrunn sem liggur fyrir verðgildi norsku krónunnar og skapað streituálag á gengisþróun hennar. Þetta vita allir seðlabankar að ekki er um annað að ræða þegar mynt annarra er notuð í örðu hagkerfi. Eina leiðin til að komast hjá efnahagslögreglueftirliti bókhaldara norska seðlabankans væri að stýra ykkur í gegnum neglinguna (pegging) við norsku krónuna í gegnum stýrivaxtavopnið - en þá væruð þið í 1000% stýrivöxtum núna því þið þyrftu að verja neglinguna (t.d. 10 á móti 1) í níverandi ólgusjó gjaldeyrismarkaða.

Þið getið valið á milli viðvarandi atvinnuleysi í faðmi evru og norsku krónunnar - eða - smá líflegum og léttum dans hennar íslensku báru, með ykkar eigin mynt sem væri búið að herða og alltaf hafa fulla atvinnu og verða rík og ekki fátækari.

Ég er viss um að stóru-bankarnir hafa lært sína lexíu núna - en þjóðin þarf að styðja við aðgerðir Seðlabanka Íslands því það verður fullt að gera hjá þeim að sópa upp eftir rallíið :)

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.6.2008 kl. 14:12]

Ég hefði 1000 sinnum frekar satsað peningunum á stóriðju og rafmagn frekar en alþjóðlega smásölu-bankastarfsemi, nema kanski ef væri fjárfestingabankastarfsemi. Það tekur svo langann tíma að vinna sálrænt traust og skapa góðar aðstæður fyrir alþjóðlega smásölu-bankastrafsemi. Virkjanir og stóriðja fara ekki svo glatt til fjandans. Þær mala gull í kyrrþei næstu 100 árin eða lengur. Peningarnir fossa inn í kassann.

Svo þegar það væri komið lengra á veg þá gætu menn byggt upp þá bankasstarfsemi sem þeir vildu því þá væri komin miklu betri brynvörn á hagkerfið. En já, það er svo auðvelt að spá fyrir um liðna atburði af mikilli nákvæmni :)

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 6.6.2008 kl. 14:20]

Jú Gunnar, hjartanlega sammála þér. Eigum að nýta ALLAR okkar
orkulindir að fullu. Framleiðslan sem þær skapa og atvinnan við
þær flytjast aldrei úr landi. Enda er álframleiðslan í dag að bjarga
okkur meiriháttar, þegar sjávaraflinn minnkar, og bankastarfsemin
dregst saman eins og þú bendir á.